در رثای سیاوش

خانه‌ی ما که دلتنگ گل یاس نیست غیر من و این خانه و دیوارهایی که زنبق و سمن و اقاقی را در جوی های خیابان پایینی به شهر سپردند کسی خاطره ای از لاله های واژگون و عِطر خون انگیز دشت هایشاعر:آرمین تمرزاده

خانه‌ی ما که دلتنگ گل یاس نیست
غیر من و این خانه
و دیوارهایی که زنبق و سمن و اقاقی را
در جوی های خیابان پایینی به شهر سپردند
کسی خاطره ای از لاله های واژگون
و عِطر خون انگیز دشت های زاگرس...
ندارد
غیر این خانه که دلتن‌گ یاس نیست
همه سبدهایی از دیوارها
از راهروهایشان آویزان دارند
آنهایی که منتظر سمن،
با سیاوش نشسته اند!
غیر من و این خانه
خودِ سیاوش هم عزادار سیاوش نیست
من و این خانه
روی سپتوم هایمان سوراخ هایی‌ هست
که آماده‌ی استقبال از لاله‌ئ واژگون شده اند
غیر از من و این خانه
چه کسی در سمن ها پی سیاوش گشت؟
و سمن هایش را در خیابان پایین
به دست شهر سپرد؟
من و این خانه
بیشتر از غم،به غم می اندیشیم‌
سالهاست که سمن و زنبق و اقاقی را
به یاد سیاوش دار زده ایم
دریغ از آنکه سیاوش
در گذرش از سمن ها
سری نیز به سوراخ های سپتومی ما زده باشد!

✍آرمین ۳۰ دی ۹۹
ساعت ۲ بامداد،درد دلی با مداد

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

در رثای سیاوش

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته