فاصله گرفتن از فضای تعلیم و تربیت آسیب زا است

به گزارش خبرنگار مهر، مهدی نامجومنش روز پنجشنبه در جمع خبرنگاران، با بیان اینکه جامعه هدف نهضت سوادآموزی را سنین ۱۰ تا ۴۹ سال تشکیل می دهند، گفت: بر اساس آخرین سرشماری رسمی کشور هم اکنون ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر ایرانی جامعه هدف این سازمان بی‌سواد که این تعداد با احتساب اتباع خارجی به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر می‌رسد.

وی با شاره به اینکه سالانه تعدادی از افراد بی سواد تحت پوشش نهضت سواد آموزی قرار می دهد تا به شمار جمعیت باسواد کشور بپیوندند، ادامه داد: دوره سوادآموزی برابر با سوم ابتدایی و سوادآموزی سالانه ۱۵۰ هزار نفر در کشور هدفگذاری می شود که سالهای قبل به دلیل شرایط ایجاد شده ناشی از شیوع کرونا حدود ۱۱۰ هزار نفر تحت پوشش قرار گرفتند.

نامجومنش با بیان اینکه امسال برای تحقق باسوادی تعداد افراد هدف، آمادگی لازم ایجاد شده است، گفت: برای کسانی که سن بالایی دارند و تمایلی به ادامه تحصیل ندارند دوره تحکیم پیش بینی شده است که هدف آن تثبیت و تعمیق یادگیری است.

مدیرکل دفتر نظارت، سنجش و ارزشیابی سازمان نهضت سواد آموزی کشور گفت: دوره تحکیم به صورت حضوری و نیمه حضوری است به این معنی که کتابهای خواندنی به آنان ارایه می شود تا نوشتن، خواندن و حساب کردن است را تمرین کنند و هدف تعمیق یادگیری است.

نامجو منش با بیان اینکه یک سری از کلاس های سوادآموزی مانند کلاس های نیروهای مسلح، ندامتگاه‌ها و طرحهای مربوط به اتباع از ابتدای سال دایر بود، افزود: از اول مهرماه نیز با آغاز سال تحصیلی جدید کلاس گذاری ها به شکل معمول خود انجام می شود.

وی ادامه داد: شرکت سوادآموزان در یک دوره انتقال که پیش بینی شده است برابر با پایان دوره ابتدایی است و در نهضت سوادآموزی ۲ دوره پیش بینی شده است که منتهی به کارنامه هایی می شود که سوادآموزان می توانند ادامه تحصلی دهند و یک دوره نیز منجر به تعمیق یادگیری می شود.

مدیرکل دفتر نظارت، سنجش و ارزشیابی سازمان نهضت سواد آموزی کشور با تاکید بر اینکه فاصله گرفتن از فضای تعلیم و تربیت به یقین در همه جا آسیب زا است، گفت: در دوران شیوع کرونا همه خانواده ها نیز به این نتیجه رسیدند که تعلیم و تربیت کاری تخصصی و به نوعی ایجاد مهارت در دانش آموزان است و در خانه نمی توان از عهده آن برآمد.

نامجومنش افزود: در زمان شیوع کرونا خانواده هایی بودند که ترجیح دادند فرزندان خود را به مدرسه نفرستند و به روش مجازی آنها تحصیل نکنند ولی آموزش و پرورش ناتوانی در جذب دانش آموزان نداشت و وظایف خود را در این خصوص انجام داد.