خط خون

ما شب زده هستیم و شبی روز نداریم
در ظلمت شب شمع شب افروز نداریم
قانون شب است شب همه آرام بگیرند
مایک شب بی وحشت جانسوز نداریم
دل سوخته ایم از شرر فقر و غم و درد
یک دل که شود یکدل و دلسوز نداریم
از بسکه در اینجا همه محکوم سکوتند
یک لحظه لبی جسته ز لب دوز نداریم
تا روزِ همه چون شب یلدای گزند است
سر حال و خوش از موسم نوروز نداریم
هر پُشت ز ما پُشت خم بار ستم هاست
تا پُشت همیم, کُشته شویم غوز نداریم
در دفتر عاشق که پر از شعر فغان است
خطی ست به خون, جز ره پیروز نداریم