غم پنهان

(از همه دور شدم, چون که تو هستی)
این سخن از من نیست.
این فقط بهتان است.
یک غم پنهان است.

کاش! کمی , انصاف داشتی
قبل گفتن, اندکی می پنداشتی

از بر تو حال جنگیدن نماند.
چشم و گوش ات را به رویم ,بستی
جای بخشیدن نماند..

من نباشم, روزگارت, باقیست؟
من, نباشم این برایت کافیست؟
می روم من ,بی بهانه سوی خویش..

تو بمان,
با (همه) ای ......
کز,بهر من جایی نداشت.