چهار تک بیتی

1)به هر چه دست می زنی، زر میشود چرا؟
چه کرده ای که دعایت اینگونه کرده اند؟

2)دوش خلق هم از بار زی چون خمتر است
نسبت نفرین به مرگ از زندگانی کمتر است

3)نیست ممکن که رود آب ز جو برگردد
پس چو گریان بکنی خلق، ندارد عذری

4)به ظاهر اکتفا ننما، درون هر کسی را بین
که هر گرگی که من دیدم لباس میش بر تن داشت