اول ِ بهار

من لباسمو‌ که سبزه، از زمستان دارم
و اکنون که بهاره، من سبز اندر سبزم

لبخندی هم که همیشه با منه
از قدیم، اونم از خداست که دارم

با تمام قِصه و غصه، زمین میرقصه
میگذره میگذره، تا میشه زمستان بازهم