نذر کریم اهل البیت

باز امشب مرغ طبعم پر گرفت
هان سراغ خانه دلبر گرفت
ای مدینه خانه دلبر کجاست
خانه زهرا و پیغمبر کجاست
امشب اندر خانه حیدر چه هاست
جشن میلاد امام مجتبی است
شد زیارتگاه بیت مرتضی
گر غمی داری بگو یا مجتبی
عطر و بویش میبرد دل از همه
وه چه زیبایی نگار فاطمه
در مدیحش فاش می گویم چنین
نور حق ، روح دعا هستی یقین
چهره ات زیباتر از شمس وقمر
ای که هستی مایه فخر بشر
در تو الله الصمد معنا گرفت
واژه کفوا احد معنا گرفت
مصدر جوشان حی سرمدی
تو ابوالقاسم محمد ، احمدی
باب امید و نجات امتی
بعد بابا تو همای رحمتی
از تو و صلحت بقا بگرفته دین
نام تو برحلقه گیتی نگین
عشق را معنی و معنایی حسن
دلبر مولا و زهرایی حسن
دُر فشانی میکنی وقت سخن
شاهکار خلقتی ای ممتحن
با کلامت جان دهی هر مرده را
روح افشان می کنی افسرده را
اولین فرزند پاک حیدری
قرة العین و عزیز مادری
سبط اکبر جان پیغمبر تویی
روز محشر شافع محشر تویی
آسمان عشق را تو کوکبی
عشق زهرا و علی و زینبی
تو کلام حق به قرآنی حسن
معنی لؤلؤ و مرجانی حسن
اسم زیبای تو هم نامم شده
پخته با عشقت گِل خامم شده
گر چه نام من حسن باشد شه ها
یابن الزهرا من کجا و تو کجا
تو سراپایت حسن، خویت حسن
خلق و سیمایت حسن، بویت حسن
دست من بر دامن لطفت حسن
گشته ام غرقاب گرداب لجن
من ز عصیانم دلت خون کرده‌ام
خاطر ناز تو محزون کرده‌ام
جان زهرا مادرت جرمم ببخش
عاقبت خیری تو بر عمرمم ببخش