پدر

هنوزم شونه هات بابا به صد تا مرد می ارزه
کنار کوه هم باشم، دیگه پشتم نمی لرزه
غرور اسم تو بسه واسه یک عمر پز دادن
برای زندگی کردن، واسه از پا نیفتادن
روی زانوت که میشینم ندارم غصه ای دیگه
حبیب من یه پا مرده، اینو مامانمون میگه
بابا دنیام پریشونه، دلم تنها و داغونم
واسه حرفات دلتنگم،بیا یک شب به کاشونه م
بیا آغوشتو وا کن واسه چشمای خشکیدم
کویری تشنه لب هستم، بابا از بس که باریدم
بابا دلگرمی آنجل به دست گرم باباشه
دعا کن سایه ی سروت همیشه رو سرم باشه
کجای این زمین آخه حبیبی مثل تو داره
در خونه ت همه ش بازه واسه اون که گرفتاره
امید یک جماعت به دل پاکی و دریاته
نشون مردای مرده اگه پینه رو دستاتو
هنوزم من برای تو ، همون دردونه ی لوسم،بیا خیلی دلم تنگه، بابا دستاتو می‌بوسم
فرشته‌ سوری