شاعر شب

رفتُ من تنهاترین تنهای این دنیا شدم
بعد تو من در سکوتم محو این سودا شدم

رفته اند یاران به دنبال نگاری من هنوز
شب به شب در قلب خود می خانه غم ها شدم

می روند از بر تمام آشناها یک زمان
تا به خود حالی بیارم این چنین تنها شدم

آشناها رفته اند و من به شب های سکوت
نیمه شب خط میزنم من غرق این دریا شدم

با نگاهت خط زدی بر قلب و زد خط بر ورق
من به جادوی نگاهت شاعر شبها شدم