حالا چه

دلبرم درد دوا بود ولی حالا چه
هر کسی فکر خودش بود دل مارا چه
این همه عشق ندادیم که سر آخر بدمیم
نفس از عشق بریدیم ولی حالا چه
من که از هر هوسی کوری دل داشته ام
دگر از هیچ نترسم که دگر فردا چه
گره این غزلم کور تر از هر غزلیست
رمز آن وهم بود اما دل شیدا چه
من که از عشق بریدیم ولی باشد و بس
دگر از هیچ نپرسم که دگر با ما چه