ادعای عجیب وزیر راه و شهرسازی / ساخت بیش از 128 هزار مسکن بدون یک ریال آورده و وام بانکی!

به گزارش رکنا، مهرداد بذرپاش ، وزیر راه و شهرسازی در نشست مشترک اعضای دولت با استانداران سراسر کشور با بیان اینکه بزرگترین مولدسازی تاریخ ایران در حوزه مسکن در حال انجام است، گفت: بیش از 128 هزار و 500 واحد مسکن مهر در حال ساخت است که برای این پروژه‌ ها یک ریال متقاضی واریز نکرده و هیچ وام بانکی ندارند. هیچ ریالی در بودجه به این پروژه‌ ها تخصیص داده نشده اما تمامی آنها به پایان رسیده است و با سرعت رو به جلو است.

به گزارش رکنا، وزیر راه و شهرسازی در حالی این ادعا را در حضور رئیس جمهور، اعضای دولت و استانداران سراسر کشور مطرح کرده است، که هم اکنون پروژه های طرح نهضت ملی مسکن که اغلب آنها در دولت سیزدهم آغاز شده است، طبق برنامه پیش نرفته و مبالغی هم که تحت عنوان آورده برای متقاضیان اعلام شده بود، به صورت دوره ای و سالانه در حال افزایش است و قیمت این واحدها به نرخ روز محاسبه می شود.

این در حالی است که بسیاری از این پروژه ها با مشکلات عدیده ای روبه رو هستند و هر روز تحت عناوین و بهانه های مختلف از متقاضیان طلب پول می کنند و ضربه آخر به متقاضیان این واحدها، تقاضای واریز مبالغی تحت عنوان هزینه مشاعات پروژ ه ها است که مبالغ گزافی را نسبت به متراژ واحدهای در حال تکمیل برای متقاضیان محاسبه کرده اند. متقاضیانی که اغلب طی 4 سال با قرض و وام و فروش سرمایه های خود به سختی سهم خود را واریز کرده اند، حال باید یک شبه معادل یا بیشتر از همان را واریز کنند تا بتوانند مجوز انتخاب واحد را داشته باشند تا تهدید به حذف از پروژه یا جابجایی با پروژه های تکمیل نشده نشوند.

حال با این اوصاف و باتوجه به کارنامه وزارت راه و شهرسازی در پرونده نهضت ملی مسکن، چگونه می توان ادعای وزیر را باور کرد؟

آن هم ادعایی که در طول دولت سیزدهم هیچگونه جزئیاتی از آن تا به حال از سوی وزارت راه و شهرسازی نه منتشر شده و نه به رسانه ها اطلاع رسانی شده است.

پرسش این است، هزینه هنگفت ساخت بیش از 128 هزار مسکن مهر که بدون آورده متقاضیان و یا وام بانکی و حتی بودجه دولتی ساخته شده است، از چه منابعی وارد این پروژه ها و تامین شده است؟

این پروژه ها در کجا ساخته شده و به چه کسانی واگذار شده است؟

بنابراین لازم است درخصوص ادعای مهرداد بذرپاش شفافیت سازی لازم صورت گیرد و صرفا به کلی گویی بسنده نشود.