این لیگ هیچ چنگی به دل نمی‌زند!

به گزارش خبرورزشی، تیم‌های لیگ برتری چگونه تمرین می‌کنند؟ با چه متدهای تمرینی که کیفیت لیگ این‌قدر نازل است؟ همان‌طور که می‌دانید، یکی از شروط دعوت بازیکنان به تیم ملی که سرمربی‌‌اش کارلوس کی‌روش است، حضور بازیکنان در لیگ‌های غیرایرانی است.

یعنی اولویت با بازیکنانی است که از لیگ ایران به فوتبال اروپا ترانسفر می‌شوند. برای این بحث می‌توانیم مثال‌های عینی بزنیم.

علیرضا جهانبخش وقتی در داماش گیلان بازی می‌کرد، چشم کی‌روش را نگرفت اما به محض اینکه به لیگ هلند رفت، به بازیکن اصلی تیم ملی ایران تبدیل شد.

کاوه رضایی که بحث ملموس‌تر ماست، در استقلال که بازی می‌کرد به تیم ملی دعوت نمی‌شد اما درخشش این بازیکن در شارلوای بلژیک باعث شد کی‌روش برای دعوت او یک لحظه هم تردید نکند.

بازیکنانی که به فوتبال اروپا ترانسفر می‌شوند، بی‌گمان چند پله بهتر، فشرده‌تر و در امکانات مطلوب‌تر تمرین می‌کنند. در نتیجه سطح و کلاس فوتبال آنها چند مرتبه ارتقا پیدا می‌کند.

آنچه در کیفیت بازی‌های این بازیکنان مشهود است و موج می‌زند، تفاوت اجرای تاکتیک و تکنیک در زمین است‌‌؛ شما به وضوح این تفاوت فاحش را در بازیکنانی که در ایران و اروپا توپ می‌زنند، مشاهده می‌کنید.

لیگ در سطح خودش قابل ارزیابی است اما بی‌تعارف می‌گوییم این لیگ هنوز نمی‌تواند کیفیت فنی بازیکنان را افزیش پیدا بدهد.

بازی‌های این هفته که نمونه‌‌اش می‌تواند استقلال تهران و فولاد خوزستان باشد، نقطه اوج بلاهت بود. در این بازی هیچ اثری از فوتبال نمی‌دیدیم.

فوتبالی که در آن بشود از یک مسابقه لذت برد؛ نه هیجانی در آن بود، نه گلی رد و بدل شد نه بهانه‌ای می‌شد پیدا کرد تا بیننده این بازی را تماشا کند.

بازیکنان هم جملگی در یک سطح ضعیف ظاهر شدند. بازیکنان استقلال که اغلب نسبت به فصل گذشته پسرفت هم کرده‌اند و باید سؤال کرد این نیروها در کدام پروسه و متدهای تمرینی قرار گرفته‌اند؟

لیگی که جریان دارد و زنده است، باید بازیکنانی را در خودش پرورش بدهد که در قامت یک پدیده ظهور می‌کنند اما لیگ ما کدام بازیکن درجه یک را می‌سازد؟