تنفس هوای تازه ضرورتی انکار ناپذیر برای انسان

تنفس هوای تازه ضرورتی انکار ناپذیر برای انسان

هوای تازه نَفَس حیات است.

با تنفس حیات را بدرون می کشیم و این اکسیژن درون هواست که برای ادامه حیات ضروری است. اکسیژن لازمه حیات است. کمبود اکسیژن اعمال حیاتی بدن را مختل می کند و نبود آن مرگ آفرین است. اکسیژن درون هوا نه تنها برای انجام اعمال فیزیکی لازم است بلکه برای ایجاد بالانس فکری و روحی نیز ضروری است. تنفس هوای تازه نشاط و سرزندگی به ارمغان می آورد و زندگی درون فضاهای در بسته خفقان و دلتنگی. اکسیژن در تنفس سلولی، در سوخت و ساز مواد غذایی، تولید حرارت مناسب برای انجام اعمال حیاتی و تولید انرژی لازم برای فعالیت بدنی نقش دارد.

تنفس نه تنها این ماده حیاتی یعنی اکسیژن را در اختیار سلولهای بدن قرار می دهد بلکه ماده زائده حاصل از سوخت و ساز یعنی گاز کربنیک را نیز از بدن خارج می نماید.عمل تنفس با حرکت دادن ماهیچه های سینه و دیافراگم و شاید هم کلیه ماهیچه های بدن به جریان خون نیز کمک می کند. به نظر می رسد که تنفس چه در سطح مکانیکی و چه فیزیولوژیک آن با پمپاژ قلب و جریان خون ارتباط تنگاتنگ ونزدیک دارد.

تنفس در هوای آزاد بخصوص اگر با ورزش و فعالیت بدنی همراه باشد بزرگترین هدیه سلامتی برای بدن است. در هوای آزاد ورزش و پیاده روی کنید. زندگی در مناطقی که از هوای بهتر و پاکیزه تری برخوردار هستند را جزو اولویتهای زندگی خود قرار دهید. در و پنجره ها را تا حد امکان و در هر زمان که ممکن است باز کنید تا جریان هوای تازه برقرار گردد. سعی کنید برفضای سبز اطراف خود به هر شکل ممکن بیفزائید. با همسایگاه خود تصمیم به درختکاری بگیرید یا شهرداری را وادار به این عمل کنید. در طبیعت باشید. در جریان هوای آزاد بخوابید.

نفس های عمیق و طولانی مدت بکشید و همه ریه هایتان را از اکسیژن پر نمایید. به هوایی که بدرون می کشید نیز مانند غذایی که می خورید توجه کنید و در ایجاد هوای تمیز در محل زندگی خود نقش فعالی به هر شکل ممکن در پیش گیرید.