گورخواب zwnj;های زابل معتادان مهاجر هستند

سلامت نیوز:در حالی که بی‌توجهی مدیران ارشد دولتی به مشکلات استان سیستان‌و‌بلوچستان در زمینه خشکسالی، بیکاری و... وکلای مردم این استان در مجلس را به ستوه آورده و همه آنها به‌اتفاق بر این باورند که برای رفع این معضلات دولت باید بخشی از تمرکز خود در مرکز را به استان‌های حاشیه کشور متوجه کند، اما امروز بحث معتادان مهاجر و گورخواب‌ها مشکلات این استان و به خصوص شهر زابل را دوچندان کرده است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از اسکان‌نیوز، سکونت افراد بی‌بضاعت در گورهای قبرستان شهر زابل از جمله خبرهای روزهای اخیر بوده، اما طبق گفته عضو شورای این شهر، گورخواب‌ها در حقیقت معتادان مهاجری هستند که در شهر زابل سکونت دارند.

شهلا رضوانی، عضو شورای شهر زابل با اشاره به اینکه وضعیت فعلی سیستان‌و‌بلوچستان با چندسال پیش قابل قیاس نیست، اظهار کرد: خشکسالی‌های زیاد، بستن مرز و... باعث کاهش درآمد و به خطر افتادن وضعیت معیشت مردم شده است. اما در حقیقت گورخواب‌ها، معتادان مهاجری هستند که از شهرهای دیگر کشور و با توجه به هم‌مرزی سیستان‌و‌بلوچستان با کشور افغانستان، با هدف دسترسی آسان و ارزان به مواد مخدر به این منطقه روی می‌آورند.

رضوانی از افزایش آمار متکدی مهاجر در این منطقه خبر داده و گفته: حتی از استان‌هایی همچون گیلان زنان معتاد با فرزندان خود به این منطقه روی می‌آورند و در مقابل انتقال‌شان به اماکن مختلف مقاومت می‌کنند. این افراد به کمپ ترک اعتیاد فرستاده می‌شوند و مورد حمایت قرار می‌گیرند اما دوباره به وضعیت قبلی خود بازمی‌گردند.به گفته عضو شورای شهر زابل، قبرستان شهر زابل در حاشیه و نزدیکی این شهر قرار دارد که تبدیل به محل سکونت معتادان مهاجر شده است.

در بسیاری از موارد دیده شده که این افراد کمک‌های مدیران شهری و خیران از جمله توزیع غذای گرم و... را نپذیرفته‌اند و در مقابل، تقاضای پول برای تهیه مواد مخدر داشته‌اند. این افراد حتی به اماکنی که توسط افراد خیر تهیه شده تا افراد بی‌خانمان (مردان، زنان و کودکان) در آنها سکونت داشته باشند، مراجعه نمی‌کنند، چراکه از بازپروری و بازگشت به زندگی سالم فراری هستند.

رضوانی شغل اصلی مردم سیستان‌و‌بلوچستان را کشاورزی و دامپروری دانست و گفت: طی بیست سال اخیر به خاطر خشکسالی کشاورزی انجام نمی‌شود و در نتیجه بیکاری مشکلات عدیده‌ای را برای مردم این استان ایجاد کرده است.عضو شورای شهر زابل در پاسخ به اینکه مدیریت شهری زابل برای رفع این معضل چه اقدامی انجام داده، بیان کرد: شهرداری زابل از جمله شهرداری‌های کوچکی است که درآمد پایینی داشته و در مرز ورشکستگی قرار دارد، به حدی که در پرداخت حقوق پرسنل خودش مانده. بر این اساس برای رفع این معضل نیاز به همکاری دیگر ارگان‌هاست. حتی یک دوره طبق مصوبه شورای اداری شهر، هرکدام از ادارات مکلف به همکاری با شهرداری زابل برای رفع این معضل شدند که نهایتا طرح با شکست مواجه شد.

رضوانی با انتقاد از اینکه حضور مهاجران معتاد چهره نامناسبی را در معرفی شهر ایجاد کرده،گفت:بومیان اصیل سیستان‌و‌بلوچستان با بدترین شرایط روزگار می‌گذرانند و هنوز اصول و قواعد خودشان را حفظ کرده‌اند. تمام کشور سیستانی را به غیرت و اخلاق‌مداری می‌شناسند.

معضلات سیستان‌و‌بلوچستان حاصل بی‌کفایتی دولت‌هاست
در ادامه علیم یارمحمدی، نماینده زاهدان در مجلس نیز در خصوص رفع معضل گورخواب‌ها در شهر زابل، تاکید کرد: برای رفع این مشکلات نیاز به تعیین اعتبارات مناسب است. محرومیت در تمام شاخص‌ها از جمله آب، برق، نبودن صنایع، کشاورزی و... وجود داشته و این در حالی است که استان سیستان‌و‌بلوچستان ظرفیت‌های بسیاری در زمینه گردشگری، معادن و... وجود دارد.

یارمحمدی ضمن انتقاد از اینکه چرا با تمام ظرفیت‌ها بازهم استان سیستان‌و‌بلوچستان در محرومیت قرار دارد، تصریح کرد: همه اینها حکایت از عدم مدیریت و بی‌کفایتی دولت‌ها داشته، توجه دولت‌ها تنها به مرکز کشور بوده و از استان‌های حاشیه غافل شده است.کارتن‌خوابی در زاهدان به عنوان مرکز استان هم بیداد می‌کند. بیکاری، اعتیاد، بزهکاری و... بسیار زیاد شده و به خصوص در حاشیه استان افزایش یافته است.

باید کل نظام پای کار بیاید
اما احمدعلی کیخا، نماینده مردم زابل در مجلس شورای اسلامی بحث گورخوابی و معضلات موجود را مربوط به سال‌های اخیر ندانست و گفت: گرفتاری مردم زابل ریشه در زمان طولانی دارد. حتی چابهار هم که سرشار از امکانات بوده، با 14 کیلومتر طول به همان اندازه منطقه حاشیه‌نشین دارد.

کیخا با انتقاد از احداث دیوار مرزی در استان سیستان‌و‌بلوچستان، تاکید کرد: مردم زابل از طریق کشاورزی، دامداری، مرز و تجارت امرار معاش می‌کردند که طی این سال‌ها امرار معاش از این طریق به حداقل ممکن رسیده و با کشیدن دیوار مرزی راه کسب‌وکار مردم بسته شده است.
نماینده مردم زابل بر این باور است که برخی از مسوولان هیچ‌کاری برای مردم این منطقه نمی‌خواهند انجام دهند.

در حقیقت دولت باید اجازه بدهد که مردم سیستان‌و‌بلوچستان یک تهاتری با آن طرف مرز داشته باشند تا همانند دهه 70 امرار معاش داشته باشند. در واقع مردم این منطقه راهی به جز این ندارند.

وقتی بیش از نیمی از مردم تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی هستند و فقر بیداد می‌کند، طبیعی است که به دنبال مواد مخدر بروند، وقتی جایی برای اسکان نداشته باشند، قبر که هیچ، به هرجای دیگری هم روی می‌آورند.

کیخا با رد حضور معتادان مهاجر در شهر زابل‌ گفت: واقعیت این است که گروهی از انسان‌ها با هر عنوانی از این مکان استفاده می‌کنند و معتاد هم که باشند مسوولان مملکت باید در‌صدد رفع مشکلات این افراد برآیند.

او با انتقاد از اینکه کمک‌های دولت متناسب با نیازهای منطقه نیست، یادآورشد: در جلسه‌ای با وزیر کشور بر این نکته تاکید شد که نمی‌توان برای همه نقاط مختلف مملکت نسخه واحد پیچید و شرایط مناطق مختلف متفاوت است. به عنوان نمونه زلزله کرمانشاه توجه همه کشور را به خودش جلب کرد و همه ارگان‌ها با تمام قوا برای رفع این حادثه رفتند.

اما در حالی که توفان، بی‌آبی و... به صورت مستمر خسارت‌هایی را به مردم سیستان‌و‌بلوچستان وارد کرده و هزارها بار شدیدتر از یک زلزله است، توجهی به آن نمی‌شود.

به گفته کیخا، موارد اینچنینی را نمی‌توان تنها به شهرداری یک شهر سپرد، منابع مالی منطقه چیزی ندارد و باید کل نظام پای کار بیایند، اما گوش مسوولان اینقدر سنگین شده که چیزی را نمی‌شنوند.