تساوی نامساوی

زنگ جبر ما رسید
در کلاس ؛ آشوب و خنده
ناگهان آغاز گشت
تا که استاد به ناگاه به ما گفت که من
بایدم درس خودم ختم دهم
و به یکباره نوشت
که برابر نیست یک با یک
و بنشست و بگفت :
روی این جمله من فکر کنید
بهت بر صورت‌مان گشت پدید
وز میان جمع ما
یک نفر برخاست از جا و
سکوتش بشکست :
این غلط هست و یقینا به تساوی برسد
دیگری دست خودش بالا برد
ناگهان داد بزد
این غریب است و فجیع
می توانیم که به افکار شما
شک بکنیم
آخرین معترض جمع به پا خاست
وَ با لحن پر از کینه
سخن گفت :
که این
یا عجب خواب است و ما
در درون آن تفکر می‌کنیم
یا شما پیر شدید
و دگر چاره ای نیست
پس از آن خسرو جمع
سخن از لب بگشود :
آری آن است که استاد نوشت
گر که یک را ما به واحد در نظر گیریم
چگونه می توان اخلاص را
یکسانِ با دزدی گرفت ؟
گر که ما یک را به واحد در نظر گیریم
چگونه می توان مظلوم را
همسانِ با ظالم بدید ؟
حال می پرسم اگر این مساله ناگه تساوی شد
چگونه می شود زحمتکشی را
با گنه کاری پلید
یک‌سان گماشت ؟
پس از درس به پایان برسید
تا که استاد بگفت
جزوه درسی خود باز کنید
سطر اول بنویسید که یک
هیچگاه با یک برابر نتواند که نشود