به گزارش مهر، شبکه های عصبی مبتنی بر هوش مصنوعی شباهت های زیادی به انسان دارند و تفاوت های آنها با رایانه های سنتی روز به روز در حال افزایش است. از همین رو این شبکه ها نباید توسط انسان ها خاموش و روشن شوند و به علت بهره مندی آنها از قدرت تصمیم گیری و هوش، خودشان می توانند در مورد زمان روشن و خاموش شدن تصمیم گرفته و به این شکل برای خواب و استراحت در زمان زمان مناسب برنامه ریزی کنند.
تراشه های هوش مصنوعی مذکور در زمانی که فعالیتی ندارند سیگنال های اندک و آهسته ای را رد و بدل می کنند که مشابه با عملکرد شبکه عصبی مغز در زمان استراحت و خوابیدن است.
شبکه های عصبی مذکور از نورون های مصنوعی تشکیل شده اند که عملکردی مشابه با مغز واقعی انسان دارند و ارتباطات آنها با یکدیگر در گذر زمان بیشتر و دقیق تر می شود. این شبکه ها می توانند برای پردازش و درک دقیق تصاویر و اصوات به کار گرفته شوند.
این تراشه های جدید هم از توانایی خودآموزی بیشتری برخوردار هستند و هم می توانند خاطرات قبلی را با دقت و جزئیات بیشتری به ذهن بسپارند و با طراحی و استفاده مداوم از آنها می توان روش های تازه ای برای درمان بیماری هایی همچون آلزایمر، افسردگی، چاقی و غیره یافت.