هر زمانی که نگاهم به رخ یار افتاد

هـر زمانی کـه نگاهـم بـه رخ یار افتاد قلبم از دیـدن او بی تپش از کار افتاد تن گرما زده ی کوچه پُر از پنجره بود که شبی وعده ی ما زیر سپیدار افتاد مـنِ مغـرورِ بـد اندیشه ندانم کـه چرا آن همـهشاعر:علی قیصری