شهرآورد، یک داستان واقعی؛ برانکو ریسک می کند، شفر بازی درمی آورد!

غیرمنتظره ها معمولا هیجان دارند، گاه مثل دیدارهای غیرمنتظره که غذای روح می شود و غنای جسم و ناگاه مثل سیل و زلزله که بی خبر از راه می رسد و داغ بر دل می زند… غیرمنتظره ها معمولا هیجان انگیزند. شهرآورد نوروزی هم غیرمنتظره است. این که وسط تعطیلات نوروز بیننده مهم ترین رویداد فوتبالی ایران باشی، اگر غیرمنتظره نیست پس چیست؟
اما این بازی غیرمنتظره را مردانی هدایت می کنند که از مدتها قبل منتظرش بودند، مستر برانکو و مستر شفر… مردانی که این بار بهانه های بیشتری برای پیروز شدن دارند. هرچند اوضاع پرسپولیس در جدول بهتر از استقلال است و حتی مساوی هم باعث می شود برانکو دست بالا را بگیرد اما پروفسور قطعا برای مساوی بازی نمی کند چرا که تقسیم امتیازها پرسپولیس را به حاشیه‌ امنیت نمی رساند. شفر هم می تواند با بستن بازی و یک مساوی، خودش را در جایگاه یک مربی موفق حفظ کند و رقابت بر سر قهرمانی را به هفته های پایانی بکشاند اما پیروزی استقلال، این تیم را بعد از ماه ها انتظاری طولانی به صدر جدول می رساند و سکان کشتی استقلال را تمام و کمال به دست مرد آلمانی می سپارد تا از همین حالا هر که را خواست حفظ و هر که را نخواست حذف کند.
این درست که توپ را در زمین بازیکنان دو تیم می چرخانند و نتیجه را میزان دقت و غفلت آنها رقم می زند اما سرنخ این شهرآورد دست برانکو و شفر است. عصای شعبده از آستین کدام بیرون می آید؟ پروفسور کروات یا جادوگر آلمانی؟
برانکو که بعد از مساوی شهرآورد اصفهان وسوسه شده بود هر چه هافبک در تمرین دارد به ترکیب وارد کند و با مساوی، از پیچ تند شهرآورد بگذرد، به گفته همکارانش تغییر عقیده داده و با این نگاه که حتی در صورت شکست هم شانس قهرمانی پرسپولیس کم نمی شود، می خواهد دست به ریسک بزند و از تمام دارایی های تهاجمی تیمش برای عقب نگه داشتن استقلال استفاده کند. برانکو می گوید بهترین راه برای مهار عناصر هجومی استقلال دور نگه داشتن آنها از دروازه پرسپولیس است و این کار با کشاندن جریان بازی به زمین حریف ممکن خواهد بود. برانکو مهره هایی را به کار می گیرد که بازیکنان حریف از ترس قابلیت های آنها دست به عصا بازی کنند.
شفر اما بیشتر روی تاکتیک متمرکز است تا مهره… مرد آلمانی که ترکیب خود را از سه روز پیش شناخته، این روزها بیشتر از آن که مهره های اصلی اش را تمرین بدهد، با آنها حرف می زند. شفر می گوید هیچ تیمی توان بردن استقلال را ندارد، غیر از خود استقلال. تاکید شفر روی این اصل است که ضریب دقت شاگردانش را بالا ببرد. همین که او بعد از پاس هفتاد متری دفاع کناری تیمش، سوت می زند و تمرین را نگه می دارد و تاکید می کند دقت پاس مهم تر از سرعت توپ و مسافت انتقال توپ است، نشان می دهد او یک بازی باحوصله را از شاگردانش طلب می کند.