جهاد با رمز «پیشرفت و آبادانی»

به گزارش ایسنا، ساعت 9 صبح -مبدأ بسیج رسانه قزوین- مقصد -الموت-؛ قزوین را به مقصد الموت دیار مردمان سخت‌کوش و استوار همچون رشته‌کوه‌های سربه فلک کشیده البرز ترک می‌کنیم.

قدم در جاده می‌گذاریم و با گذشت یک ساعت و عبور از پرپیچ‌وخم‌های بسیار، مینی‌بوس خبرنگاران توقف می‌کند، مقصد اول روستای «کاکوهستان» است.

پرده اول؛ روستای «کاکوهستان»

در نزدیکی باغات توقف می‌کنیم و برآمدگی‌هایی از جنس سیمان توجه همه را جلب می‌کند در ابتدا گمان می‌کنیم چاه آب است ولی با توضیح کارشناسان قرارگاه متوجه می‌شویم که این برآمدگی‌ها دهانه‌ قنات است که آب صاف و زلالی در کف آن جریان دارد، کارشناسان نام این پروژه را لایروبی و مرمت قنات روستای «کاکوهستان» عنوان می‌کنند.

مجتبی مهاجری معاون عمرانی قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه صاحب‌الامر (عج) قزوین می‌گوید: قنات کاکوهستان بیش از 1000 سال قدمت دارد که با مرور زمان افکن و آب آن کاهش پیدا کرده بود و در حقیقت از بین رفته بود ولی با تعریف پروژه احیا و لایروبی، 250 متر از این قنات احیا و آب موجود نیز پنج برابر افزایش پیدا کرده است.

وی با اعلام اینکه 100 هکتار از باغستان این روستا از این آب بهره‌مند می‌شود، ادامه می‌دهد: میزان اعتبار این پروژه بیش از 100 میلیون تومان بوده است که 30 میلیون تومان آن کمک مردمی، 60 میلیون تومان آورده قرارگاه و حدود 40 میلیون تومان هم کمک دولت بوده است.

مهاجری یادآور می‌شود: این پروژه طی نه ماه به اتمام رسید و روستاییان درخواست احیای قنات را داشتند چراکه در گذشته با آب این قنات برنج هم کشت می‌کردند.

علی‌اصغر محمدبیگی عضو شورای اسلامی روستای «کاکوهستان» نیز عنوان می‌کند: از زمان احداث قنات تاکنون هیچ اقدامی برای آن انجام نشده و زلزله و دیگر حوادث منجر به تخریب قنات شده بود و علاوه بر آن عدم لایروبی، کاهش آب قنات را در پی داشت.

وی ادامه می‌دهد: استخر را 24 ساعت می‌بستیم 20 سانتی‌متر هم از آن با آب پُر نمی‌شد ولی با لایروبی انجام شده آب آن به پنج برابر افزایش پیدا کرده و استخر طی پنج ساعت پُر می‌شود حتی می‌توان باغات این روستا را تا دو برابر افزایش داد.

محمدبیگی بیان می‌کند: روستاییان از دو منبع دامداری و کشاورزی درآمد دارند و کشاورزی نیز بدون آب محقق نمی‌شود و امسال با احیای قنات برخی از مزارع را به زیر کشت صیفی‌جات برده‌اند.

دیگر عضو شورای اسلامی روستای «کاکوهستان» که او نیز نام خانوادگی‌اش محمدبیگی است، تشریح می‌کند: قرارگاه پیشرفت و آبادانی کارهای اجرایی، عمرانی و فرهنگی در این منطقه انجام داده که از جمله آن‌ها می‌توان به احیای قنات کاکوهستان، آب شرب روستاهای طهمورث آباد، کنگرین، تیان دشت و خسرورد اشاره کرد که امیدی در دل مردم به وجود آورده و امیدواریم این کار تا حصول نتیجه ادامه پیدا کند.

به گزارش ایسنا، به گفته اهالی روستای «کاکوهستان» بیش از 10 خانوار به روستا بازگشته‌اند و مهاجرت معکوس انجام شده که اکثر آنان نیز جوانان هستند.

پرده دوم؛ روستای «طهمورث آباد»

راه را ادامه می‌دهیم و سه کیلومتر بعد به روستای «طهمورث آباد» می‌رسیم؛ دهیار این روستا که به استقبال ما آمده راه را نشان‌مان می‌دهد؛ جلوی درب مسجد توقف می‌کنیم و به دلیل کوهستانی بودن سوار بر ماشین‌های کمک‌دار راهی محل پروژه می‌شویم.

مهاجری در معرفی روستا به ما می‌گوید: «طهمورث آباد» از روستاهای الموت غربی است که در گذشته روستا فاقد آب شرب آشامیدنی و بهداشتی بوده؛ با همکاری آب و فاضلاب روستایی و اهالی روستا 900 متر خط انتقال انجام شد علاوه بر آن نیز بهسازی و سرامیکی کردن چشمه، آب شرب بهداشتی روستا در حال تأمین است.

وی اعلام می‌کند: پروژه آب شرب این روستا با محوریت قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه و بااعتباری بالغ‌بر 200 میلیون تومان آغازشده است؛ این پروژه اگر به‌صورت دولتی انجام شود بالغ‌بر 300 میلیون تومان دربرخواهد داشت ولی به‌دلیل کمک مردمی و حضور مردم و قرارگاه، این هزینه کاهش پیدا کرده است.

مهاجری بابیان اینکه پروژه روستای «طهمورث آباد» از 10 ماه قبل آغاز شده است، می‌افزاید: این پروژه شامل 900 متر خط انتقال آب، بهسازی یک باب چشمه، منبع بتنی 100 مترمکعبی و ایستگاه پمپاژ 50 مترمکعبی خواهد بود که با احداث ایستگاه پمپاژ به بهره‌برداری خواهد رسید.

کیماسی می‌گوید: از ابتدایی‌ترین امکانات برخوردار نیستیم هنگام انتخابات مسئولان می‌آیند و قول‌هایی می‌دهند و می‌روند؛ بعد از چهار سال مجدداً می‌آیند و همان آش و کاسه، در این روستا ازلحاظ زیرساختی به‌جز قرارگاه هیچ اقدامی از سوی دیگر دستگاه‌ها انجام نشده است.

بهمن کیماسی دهیار روستای «طهمورث آباد» نیز ضمن تشکر از حضور قرارگاه در روستا به ما می‌گوید: دست خادمین به ملت را می‌بوسیم چراکه این روستا مُرده بود و با حضور قرارگاه پیشرفت و آبادانی زنده شده است؛ در روستا آب شرب بهداشتی نداشتیم که قرارگاه دو سرچشمه را بهسازی کرده، پیش‌بینی تأمین آب شرب برای 300 خانوار انجام شده است به همین علت افرادی که به شهر مهاجرت کرده بودند به روستا بازگشتند و این روند ادامه دارد و اغلب آنان نیز جوان هستند که در حال حاضر مشغول به دامداری و کشاورزی شدند.

وی با اشاره به مهاجرت معکوس اضافه می‌کند: زمان زلزله سال 1369 بالغ‌بر 300 خانوار در این روستا زندگی می‌کردند که به دلیل نداشتن امکانات اولیه به شهر مهاجرت کردند؛ در حال حاضر روستای «طهمورث آباد» دارای 70 خانوار است و این در حالی است که در گذشته 30 خانوار بودیم و هدف ما کاهش مهاجرت به شهر و خودکفایی روستا است.

به گزارش ایسنا، در پایان بازدید از پروژه‌های این روستا، زنان روستایی خونگرم و صمیمی در نزدیکی مسجد روستا گرد هم جمع شده و به استقبال‌مان آمدند، هر کدام‌شان کنار یکی از خبرنگاران می‌نشیند و از مشکلات روستا سخن می‌گوید، در پایان هم ما را مهمان یک عکس یادگاری می‌کنند.

پرده سوم؛ روستای «توتچال»

به گزارش ایسنا، به روستای «توتچال» از دهستان الموت غربی با 40 خانوار رسیدیم کنار درختی 300 ساله استخر آبی احداث شده است که توقف می‌کنیم.

مهاجری معاون عمرانی قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه صاحب‌الامر (عج) قزوین در جمع خبرنگاران می‌گوید: این روستا در گذشته استخر کوچکی داشت و آب شرب بهداشتی تأمین نمی‌شد که پروژه انتقال آب شرب در سه پروژه مخزن آب شرب بتنی 50 مترمکعبی و 250 متر خط انتقال به روستا و 1500 متر شبکه داخلی روستا تعریف شد، همچنین بهسازی چشمه نیز انجام شده که آب شرب بهداشتی به روستا می‌رسد.

وی با اعلام اینکه پروژه انتقال آب به روستای «توتچال» طی یک سال انجام شده است، عنوان می‌کند: این پروژه با 130 میلیون به اتمام رسید و اگر به‌صورت دولتی انجام می‌شد بالغ‌بر 200 میلیون تومان هزینه دربرداشت ولی با کمک مردمی و جهادی این پروژه‌ها به ثمر می‌نشینند و مناقصات کنار می‌رود و در پروژه‌ها صرفه‌جویی انجام می‌شود.

پرده چهارم؛ روستای «اَلَندر»

به گزارش ایسنا، از این روستا حرکت می‌کنیم و سفر را ادامه می‌دهیم با صدای اذان متوجه می‌شویم روز به نیمه رسیده است؛ در روستای «بازرگاه» توقف می‌کنیم؛ روستایی که آب «گشنه‌رود» از میان کوچه‌های این روستا می‌گذرد. بانویی مهربان ما را به خانه دعوت می‌کند بانوان گروه در منزل او جمع می‌شویم و در همان چند دقیقه گپ و گفتی در حیاط بین ما ردوبدل می‌شود؛ این بانو خود را شهلا کاسیانی معرفی می‌کند و 30 سال است ازدواج کرده و در این روستا ساکن شده است؛ او می‌گوید: سال گذشته آب نداشتیم و تمام محصولات و برنج‌های کاشته شده خشک شدند ولی امسال بهتر است. حدود هشت ماه است که آب آشامیدنی به منازل رسیده است.

وی با بیان اینکه اگر آب کم بیاید از آب شاهرود استفاده می‌کنیم، بیان می‌کند: کنار شاهرود موتور آب آوردند که سیل نوروز 98 موتور آب را با خود بُرد.

کاسیانی از نبود جاده خوب و امکانات بهداشتی، پزشکی و آموزشی گله می‌کند و می‌گوید: 23 خانوار در روستا ساکن هستیم که در فصول سرد به 12 خانوار می‌رسد و اگر کسی بیمار شود باید 100 هزار تومان کرایه بدهد تا به قزوین برود.

به گزارش ایسنا، گردو، برنج و زیتون از جمله محصولات این روستا هستند. در حیاط خانه درخت انار وجود دارد که به آفت گرفتار شده و انارهای کوچک که به اندازه گردو هستند روی زمین ریخته، یکی از خبرنگاران برای از بین بردن آفت راه‌حلی به آن‌ها ارائه می‌دهد. این خانم مهربان و همسرش خبرنگاران را به توت سفید میهمان می‌کنند؛ یکی دیگر از اهالی نیز ما را به زردآلویی شیرین میهمان می‌کند.

به همراه تعدادی دیگر از خبرنگاران از جمع جدا می‌شویم تا به بازدید محل پروژه برویم؛ به روستای «اَلَندَر» می‌رسیم.

مهاجری معاون عمرانی قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه صاحب‌الامر (عج) قزوین می‌گوید: تأمین آب شرب سه روستای اَلَندَر، بازرگاه و چنگال دشت در یک پروژه تعریف شد و طی یک سال به اتمام رسید که شامل یک مخزن آب شرب 100 مترمکعبی پیش‌ساخته و شش کیلومتر شبکه انتقال برای این سه روستا است.

وی بابیان اینکه این سه روستا تا پیش‌ازاین فاقد آب شرب بهداشتی بوده‌اند و از آب شاهرود استفاده می‌کردند، ادامه می‌دهد: در حال حاضر آب شرب از دو حلقه چاه حفر شده تأمین و توسط پمپاژ وارد مخزن می‌شود.

مهاجری تشریح می‌کند: برای پروژه‌های قرارگاه همکاری سه‌جانبه‌ای تعریف شده است؛ اداره مربوطه به‌عنوان متولی و قرارگاه به‌عنوان تسهیل‌گر وارد می‌شود و علاوه بر آن نیز اهالی هم کمک می‌کنند؛ این پروژه حدود 400 میلیون تومان هزینه در برداشته که 200 میلیون تومان توسط آب و فاضلاب روستایی، 170 میلیون از سوی قرارگاه سپاه و 30 میلیون تومان نیز از سوی اهالی روستا به‌صورت همیاری تأمین‌شده است.

به گزارش ایسنا، یا نزدیک شدن به ساعات پایانی روز سفر به دیار الموت به پایان می‌رسد و ما از ارتفاعات الموت و مرز بین قزوین و گیلان به سمت قزوین حرکت می‌کنیم.

گزارش از سیده زهرا حسینی فلاح خبرنگار ایسنا منطقه قزوین

انتهای پیام