تشنه یِ مطرود

من تشنه یِ آن واژه به خواب الودم به گمانم که شب از نیتِ من خشنود تا به خود آمدم از درد پرده از آتشِ این پنجره افروخته بود من سایه یِ بی واژه یِ مطرود بالعکس عطش بر لب مردم تشنه یِ آن روزنهشاعر:کاظم پارسای