رویارویی سئات تاراکو با اشکودا کودیاک و پژو 5008

حدود یک‌سوم فروش سئات به کراس‌اوورهای آرونا و آتکا اختصاص دارد و به‌تازگی یک مدل دیگر بنام تاراکو هم به این جمع اضافه شده که موجب افزایش فروش بلندقامت‌های سئات خواهد شد. این کراس‌اوور پرچم‌دار هفت‌نفره خریدارانی را هدف گرفته که بدون قربانی کردن استایل شیک بدنه، به دنبال فضای بیشتر و دو صندلی اضافه هستند. حال در اینجا رقابتی را با حضور دو رقیب اصلی تاراکو ترتیب داده‌ایم تا دریابیم بهترین کراس‌اوور بزرگ بازار کدام است. این دو خودرو اشکودا کودیاک و پژو 5008 هستند که طی دو سال گذشته در آزمایش‌های جاده‌ای رقبای نزدیکی بوده‌اند. البته تاراکو بر اساس همان پلت‌فرم کودیاک ساخته شده و این دو ماشین اشتراکات زیادی باهم دارند اما بااین‌وجود تفاوت‌های ظریفی هم بین آن‌ها وجود دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. در این مقایسه خواهیم فهمید کدام کراس‌اوور سه ردیفه بهترین تعادل را بین کارایی، راحتی، هزینه‌های نگهداری و ارزش در برابر قیمت برقرار کرده است.

سئات تاراکو

طراحی و مهندسی

تاراکو از پلت‌فرم همه‌کارهٔ MQB فولکس‌واگن استفاده می‌کند که زیرساخت کودیاک را هم تشکیل داده است. کراس‌اوور کوچک‌تر سئات آتکا و حتی خودروهای سواری مثل فولکس‌واگن گلف هم بر اساس همین پلت‌فرم ساخته شده‌اند. در تاراکو سئات تصمیم به استفاده از سیستم تعلیق مک‌فرسون در جلو و چند اتصالی در عقب گرفته که مجموعهٔ پیچیده‌تری از تعلیق میله پیچشی در عقب پژو 5008 است. نمونهٔ موردبررسی ما به یک پیشرانهٔ 2 لیتری توربودیزل با 150 اسب بخار قدرت و گیربکس شش سرعتهٔ دستی مجهز است که نیرو را فقط به چرخ‌های جلو می‌فرستد. همین موتور زیر کاپوت کودیاک هم قرار دارد اما در آنجا نیروی خود را به هر چهارچرخ انتقال می‌دهد.

ویژگی اصلی این کراس‌اوورهای بزرگ این است که فضای کافی برای هفت صندلی را ارائه می‌کنند که دو صندلی اضافی ردیم سوم در صندوق بار قرار داشته و در صورت عدم استفاده می‌توان آن‌ها را جمع کرد. در کابین تاراکو از طراحی ساده‌ای استفاده شده اما بی‌کیفیت نیست. البته در اینجا خبری از متریال براق و جذاب 5008 نیست اما کابین آن با کودیاک در یک سطح است و حتی از فناوری‌های دیجیتالی بیشتری مثل صفحه آمپر دیجیتالی هم برخوردار است. علاوه بر این، تاراکو در تیپ SE Technology از تجهیزات استاندارد زیادی مثل رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی، سنسورهای پارک، کروز کنترل، چراغ‌های جلوی LED، رنگ متالیک و نمایشگر هشت اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی با ناوبری ماهواره‌ای و اتصال گوشی‌های هوشمند سود می‌برد.

رانندگی

کراس‌اوورهای سئات تاکنون در کلاس‌های خود جزء بهترین خودروها برای رانندگی بوده‌اند و بنابراین به تاراکو هم امیدهای زیادی داشتیم که البته ناامیدمان نکرد. هرچند این کراس‌اوور بزرگی است و خریدارانی معدودی به هندلینگ آن اهمیت زیادی می‌دهند اما بااین‌حال از چسبندگی مناسبی برخوردار است و بادی رول آن به‌اندازه‌ای کنترل می‌شود تا به اعتمادبه‌نفس راننده در جاده‌های پیچ‌درپیچ اضافه کند. همچنین کنترل تاراکو کمی از کودیاک بهتر است اما از راحتی آن کاسته نشده و هردو از 5008 که به خاطر فرمان سریع و بادی رول بیشتر کمی احساس ناخوشایند و مغشوشی دارد بهتر هستند.

تاراکو در بیشتر مواقع سواری آرام و روانی دارد و در جاده‌های پردست‌انداز خیلی خوب عمل می‌کند. به همین دلیل، تنها زمانی عبور از روی سرعت‌گیرها و چاله‌های بزرگ سرنشینان با تکان‌هایی در کابین مواجه می‌شوند. کراس‌اوور سه ردیفهٔ سئات از این نظر به کودیاک شباهت دارد و هرچند 5008 راحتی بیشتری دارد اما هردو خودروی پلت‌فرم MQB در کنترل دست‌اندازهای بزرگ از رقیب فرانسوی بهتر هستند. تاراکو همچنین پالایش‌یافته‌ترین خودروی این رقابت است زیرا با سروصدای پیشرانه در سرعت‌های پایین خیلی خوب مقابله می‌شود و سروصدای باد و جاده در سرعت‌های بالا هم کمتر به گوش می‌رسد. در همین حال، پیشرانهٔ 2 لیتری سئات نرم‌تر و روان‌تر است و وزن کمتری نسبت به موتور 1.5 لیتری پژو دارد.

در آزمایش‌های پرفورمنس نیز تاراکو بهترین عملکرد را داشت زیرا در شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت با ثبت زمان 10.3 ثانیه سریع‌ترین خودروی این جمع بود. البته سئات و اشکودا با پیشرانه‌های 150 اسب بخاری خود قدرت بیشتری نسبت به پژوی 130 اسب بخاری دارند اما برای رانندگی‌های سریع هم خودروهای راحت‌تری هستند چراکه گیربکس‌های آن‌ها نسبت به پژو نرم‌تر و روان‌تر هستند و فرمان دقیق‌تری دارند. درمجموع هرچند دو کراس‌اوور گروه فولکس‌واگن رانندگی مشابهی دارند اما تاراکو در داخل کمی ساکت‌تر است و همین باعث می‌شود در این رقابت بهترین خودرو از پشت فرمان باشد.

کارایی

هرچند هر سهٔ این کراس‌اوورهای بزرگ از دو صندلی اضافی در انتهای خود برخوردار هستند اما برخلاف ام‌پی‌وی‌های هفت‌نفره، تاراکو، کودیاک و 5008 به‌اندازهٔ کافی جادار نیستند که بزرگ‌سالان بتوانند به‌راحتی در صندلی‌های ردیف سوم آن‌ها بنشینند. ورود به صندلی‌های ردیف سوم تاراکو مثل دو رقیب دیگر کمی دشوار است و حتی درصورتی‌که صندلی‌های ردیف دوم تا حد ممکن به سمت جلو کشیده شده باشند، بازهم فضای پای کمی در آن وجود دارد. بااین‌حال، در ردیف سوم فضای کافی برای بچه‌ها و در ردیف دوم فضای پا و سر حتی بیش از اندازه‌ای برای بزرگ‌سالان وجود دارد. همهٔ صندلی‌های تاراکو به‌طور کاملاً مسطح در کف خودرو جمع می‌شوند و از این طریق فضای بار کلی به حجم 1775 لیتر ایجاد می‌شود که البته کمتر از کودیاک با 2005 لیتر و 5008 با 1940 لیتر است اما هنگامی‌که صندلی‌های ردیف دوم باز باشند یعنی حالتی که بیشتر خریداران از آن استفاده می‌کنند، قابلیت رقابت با دو رقیب دیگر را دارد. در این حالت 700 لیتر فضای بار در تاراکو وجود خواهد داشت که فقط 2 لیتر از 5008 کمتر است.

هزینه‌های نگهداری

تاراکو در آزمایش ما در هر صد کیلومتر 6.3 لیتر گازوئیل مصرف کرد که بنابراین هزینهٔ سوخت سالانهٔ آن برابر با 1598 پوند خواهد بود. کودیاک با مصرف 5.7 لیتر کمی اقتصادی‌تر بوده و هزینهٔ سوخت سالانهٔ آن به 1460 پوند می‌رسد درحالی‌که 5008 با مصرف 6.6 لیتر در هر صد کیلومتر، سالانه 1674 پوند هزینهٔ سوخت روی دست مالک خود می‌گذارد. درمجموع از مصرف‌ها برای کراس‌اوورهایی با این اندازه بد نیست و بنابراین هنوز هم می‌توان پیشرانه‌های دیزلی را توصیه کرد مگر برای کسانی که سالانه پیمایش زیادی انجام می‌دهند یا در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند.

پژو 5008

طراحی و مهندسی

نسل دوم 5008 روی جدیدترین پلت‌فرم EMP2 پژو-سیتروئن ساخته شده که در کراس‌اوور کوچک‌تر 3008 و همین‌طور کراس‌اوورهای برندهای دیگر مثل سیتروئن C5 ایرکراس و اوپل گرندلند هم مورداستفاده قرار گرفته است. با تغییر پلت‌فرم، ظاهر 5008 هم کاملاً تغییر کرده و هرچند هنوز هم هفت صندلی دارد اما برخلاف نسل قبلی حالا در ظاهر بسیار به یک کراس‌اوور شبیه شده است. بااین‌حال برای هیچ نسخه‌ای از این خودرو سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه نمی‌شود اما در عوض سیستم کنترل چسبندگی پژو با قیمت 470 پوند برای آن قابل سفارش است که در مسیرهای لغزنده سیستم کنترل کشش را تنظیم می‌کند. همچنین سیستم تعلیق 5008 در جلو از نوع مک‌فرسون و در عقب میله پیچشی است که ترکیب ساده‌تری نسبت به رقبا محسوب می‌شود.

هرچند برای 5008 پیشرانهٔ 2 لیتری دیزلی با 180 اسب بخار قدرت هم ارائه می‌شود ولی برای این رقابت موتور 1.5 لیتری 130 اسب بخاری را انتخاب کرده‌ایم زیرا قیمت آن با گیربکس دستی و هفت صندلی با نسخهٔ دیزلی 150 اسب بخاری تاراکو و کودیاک مطابقت دارد. تمام تیپ‌های 5008 به‌صورت استاندارد به صفحه آمپر دیجیتالی 12.3 اینچی مجهز هستند که بخشی از نسل دوم سیستم i-Cockpit پژو محسوب می‌شود. این صفحه آمپر در بالای غربیلک فرمان قرار گرفته که غیرمعمول است اما غربیلک کوچک است تا امکان مشاهدهٔ صفحه آمپر از بالای آن فراهم گردد. این کراس‌اوور فرانسوی در تیپ Allure که نمونهٔ موردبررسی ما هم از همین تیپ است، از تجهیزات زیادی مثل ناوبری سه‌بعدی، بلوتوث، رادیو ماهواره‌ای، کنترل تهویهٔ اتوماتیک، دوربین دید عقب، رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی و پکیج Safety plus با تشخیص نقاط کور و دستیار حفظ حرکت میان خطوط بهره می‌برد.

رانندگی

راحتی سواری برای کراس‌اوورهای بزرگ خانوادگی اصلی‌ترین نقطهٔ قوت است و 5008 ازاین‌جهت ناامیدکننده نیست. تنظیم نرم سیستم تعلیق و فاصلهٔ محوری کشیده بدین معنی است که رانندگی آن عمدتاً روان و راحت است و هرچند در مسیرهای ناهموار تکان‌هایی در خودرو احساس می‌شود اما این حرکات به‌درستی کنترل می‌شوند و دست‌اندازها به‌سختی به کابین حس می‌شوند؛ اما هرچند سطح راحتی هر سه خودرو یکسان است اما تنظیم نرم تعلیق 5008 موجب شده در پیچ‌ها بادی رول بیشتری داشته باشد.

بخشی از این حرکات گهواره‌ای به خاطر سیستم تعلیق و بخشی از آن به خاطر غربیلک فرمان کوچک و سیستم فرمان تیز است؛ بنابراین هنگام رانندگی با 5008 باید بادقت‌تر و آرام‌تر فرمان داد تا از بی‌نظمی رفتار خودرو کاسته شود. همچنین فرمان بازخورد زیادی را از چرخ‌ها ارائه نمی‌کند که البته این انتقاد به دو خودروی دیگر هم وارد است. پیشرانهٔ 1.5 لیتری این ماشین در این مقایسه کمترین قدرت را دارد و برای استفاده هم ناخوشایندترین موتور محسوب می‌شود.

این پیشرانه احساس ضعف دارد مگر اینکه به دور موتور افزوده شود اما هرچه بیشتر به آن فشار آورده شود صدای خشنی از آن بلند می‌شود؛ بنابراین بهترین حالت نگه‌داشتن موتور در دورهای پایین است ولی درهرحال پژو به خاطر 40 نیوتن متر گشتاور کمتر، در این رقابت همواره در پس رقبا قرار داشت. 5008 ظرف 11.5 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر بر ساعت رسید که بیش از یک ثانیه کُندتر از تاراکو و کودیاک 2 لیتری است آن‌هم علیرغم اینکه که هردوی آن‌ها از 5008 سنگین‌تر هستند.

کارایی

5008 در حالت پنج‌نفره فضای باری برابر با 702 لیتر را ارائه می‌کند که تقریباً با تاراکو یکسان است اما کودیاک با همان ترکیب فضای باری برابر با 765 لیتر دارد. بااین‌حال حجم صندوق بار هر سهٔ این کراس‌اوورها برای نیازهای خانوادگی مثل حمل چندین چمدان یا دوچرخهٔ کودکان کاملاً کافی است. 5008 اما علیرغم طراحی جالب کابین، از محفظه‌های اشیاء زیادی هم برخوردار است که مجموعاً 38 لیتر ظرفیت دارند. دسترسی به صندلی‌های ردیف سوم در این خودرو اما راحت‌تر یا دشوارتر از دو رقیب دیگر نیست و هیچ‌کدام از این کراس‌اوورها ازاین‌جهت برتری ویژه‌ای ندارند. بااین‌حال صندلی‌های کشویی ردیف دوم به انعطاف‌پذیری پژو افزوده‌اند. این ویژگی به مالک اجازه می‌دهد بسته به نیاز خود فضای پای سرنشینان ردیف دوم را افزایش دهد یا به حجم صندوق بار اضافه کند.

هزینه‌های نگهداری

5008 از لحاظ استهلاک در پس رقبا قرار می‌گیرد اما این بیشتر به این دلیل است که سئات و اشکودا ارزش اولیهٔ خود را بهتر از پژو حفظ می‌کنند. طبق پیش‌بینی‌ها، 5008 پس از سه سال یا 58 هزار کیلومتر، 45.2 درصد از ارزش اولیهٔ خود را حفظ می‌کند که خیلی خوب است. این یعنی پس از سه سال استفاده، 16,700 پوند از قیمت 5008 کاسته شده و قیمت آن به 13,750 پوند می‌رسد. کاهش ارزش تاراکو در همین مدت اما 14,540 پوند تخمین زده می‌شود که معادل 52.8 درصد بوده و قیمت آن‌را به 16,280 پوند می‌رساند. ارزش کودیاک نیز پس از سه سال با 52.2 درصد کاهش معادل 14,452 پوند به 15,808 پوند می‌رسد.

اشکودا کودیاک

طراحی و مهندسی

هرچند کودیاک اشتراکات زیادی با تاراکو دارد اما نسخه‌های گیربکس دستی آن به‌صورت استاندارد به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز هستند. این در حالی است که دو خودروی دیگر این رقابت دیفرانسیل جلو هستند و حتی با وجود سیستم کنترل چسبندگی پژو، کودیاک هنوز هم بهترین انتخاب برای کسانی است که به دنبال توانایی‌های آفرود در کراس‌اوور خود هستند. سیستم تعلیق کودیاک هم مثل تاراکو است اما سامانهٔ چهارچرخ محرک به قیمت آن افزوده که این یعنی با همان پول تیپ SE Technology تاراکو می‌توان تیپ پایین‌تر SE کودیاک را خریداری کرد.

البته این تیپ هم چندان بد نیست زیرا هنوز به‌صورت استاندارد رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی، ورود بدون کلید، تهویهٔ دو منطقه‌ای، سوکت برق 12 ولت در صندوق بار و کروز کنترل را ارائه می‌کند و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی آن که قابلیت اتصال به گوشی‌های هوشمند را دارد هم از طریق یک نمایشگر هشت اینچی ارائه می‌شود. بااین‌حال، تیپ SE از چراغ‌های جلوی LED، تودوزی جیر، رینگ‌های 19 اینچی و نمایشگر بزرگ‌تر 9.2 اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی که در تیپ گران‌تر SE L وجود دارند بی‌بهره است. همچنین در تیپ SE از صفحه آمپر دیجیتالی هم خبری نیست و بنابراین کودیاک از لحاظ تکنولوژی در پس رقبای خود قرار می‌گیرد اما حداقل در کیفیت با سئات برابر است و با اینکه به‌اندازهٔ 5008 لوکس نیست اما هنوز هم احساس ارزان‌قیمتی ندارد.

رانندگی

همان‌طور که گفته شد، پیشرانهٔ 2 لیتری دیزلی کودیاک همان موتوری است که زیر کاپوت تاراکو هم قرار گرفته اما در اینجا جلوی ورود سروصدای آن به کابین کاملاً گرفته نشده است و بنابراین هرچند نسبت به موتور 1.5 لیتری پژو سروصدای کمتری دارد اما سئات هنوز هم از این لحاظ برتری دارد. همچنین در شتاب صفر تا 96 کیلومتر بر ساعت نیز تاراکو با اختلاف یک‌دهم ثانیه سریع‌تر از کودیاک است.

درمجموع سئات و اشکودا خودروهای آرامش‌بخش و راحت‌تری برای رانندگی هستند زیرا نیازی نیست پیشرانهٔ آن‌ها را به سخت تحت‌فشار قرار داد. سواری کودیاک هم خوب است و تکان‌های ناشی از جاده‌های خشن و چاله‌های بزرگ را جذب می‌کند. هرچند کودیاک در عبور چاله‌ها و سرعت‌گیرها کمی بهتر تاراکو و 5008 عمل می‌کند اما راحتی و سواری هر سه خودرو در بزرگراه‌ها و جاده‌های صاف بسیار شبیه به هم است.

فرمان کودیاک سبک و استفاده از آن آسان است و هرچند احساس و بازخوردی ندارد اما این موضوع برای اکثر خریداران مهم نیست و دو رقیب دیگر هم از همین مشکل رنج می‌برند. در این ماشین موقعیت راننده خوب بوده و به‌اندازهٔ کافی راحت است اما ممکن است نشستن افراد بلندقدتر پشت فرمان کمی سخت باشد زیرا فضای زانوها با ستون فرمان محدود شده است. البته کودیاک از این لحاظ خیلی از 5008 بهتر است زیرا غربیلک فرمان معمولی آن احساس طبیعی‌تری داشته و استفاده از آن راحت‌تر است.

کارایی

دقیقاً مثل دو رقیب دیگر، ردیف سوم صندلی‌های کودیاک هم بیشتر برای کودکان مناسب است؛ بنابراین کسانی که خواهان خودرویی هستند که بتواند هفت بزرگ‌سال را به‌راحتی در خود جای دهد مطمئناً بهتر است یک ام‌پی‌وی را در نظر بگیرند زیرا با وجودی که این سه خودرو بسیار عالی هستند اما به خاطر تبعیت از مُد روز، کارایی صندلی‌های ردیف سوم را قربانی کرده‌اند. بااین‌حال مثل پژو، در کودیاک هم صندلی‌های ردیف دوم به‌صورت کشویی به سمت عقب و جلو حرکت می‌کنند تا فضای صندوق یا فضای پای سرنشینان بیشتر شود. کودیاک و تاراکو از لحاظ فضای داخلی بسیار شبیه به هم هستند و بنابراین در کراس‌اوور اشکودا هم فضای سر و پای زیادی برای سرنشینان ردیف دوم وجود دارد. درمجموع دو کراس‌اوور گروه فولکس‌واگن در داخل کمی جادارتر از پژو هستند.

هزینه‌های نگهداری

برای کسانی که به دنبال خودرویی با هزینه‌های نگهداری پایین هستند یک کراس‌اوور بزرگ نمی‌تواند انتخاب خیلی خوبی باشد زیرا آلایندگی این خودروها خصوصاً در نسخهٔ دیزلی کمی بالا است و این موجب افزایش مالیات می‌شود. در این رقابت کودیاک بیشتری مالیات را دارد زیرا تولید دی‌اکسید کربن آن در هر کیلومتر 146 گرم است که سالانه مالیاتی برابر با 4,390 پوند را برای آن به همراه خواهد داشت؛ اما تاراکو با تولید 129 گرم دی‌اکسید کربن در هر کیلومتر، مالیات کمتری برابر با 4,030 دلار در سال دارد. در این بخش اما 5008 پیروز است زیرا به خاطر تولید 111 گرم دی‌اکسید کربن در هر کیلومتر، خریداران آن سالانه باید تنها 3,620 دلار مالیات پرداخت کنند.

نتیجه

مقام اول: سئات تاراکو

سئات تاراکو در صدر این کلاس به 5008 و کودیاک پیوسته و حتی از آن‌ها برتر است زیرا ارزش بالایی دارد و با وجودی که کمی گران‌تر از دو رقیب دیگر است اما تجهیزات استاندارد بیشتری را ارائه می‌کند. علاوه بر این، تاراکو بهترین کراس‌اوور بزرگ برای رانندگی است، راحت است و پیشرانهٔ ساکتی دارد که در عین مصرف مناسب کشش خوبی دارد.

مقام دوم: اشکودا کودیاک

اشکودا کودیاک از بسیاری جهات بسیار شبیه به تاراکو است. به‌عنوان‌مثال تجربهٔ رانندگی آن‌ها بسیار مشابه است زیرا هردو خودرو فرمان سبک و دقیق و موقعیت رانندگی یکسانی دارند؛ اما چون کودیاک به ساکتی تاراکو نیست و در این تیپ تجهیزات کاملی ندارد، عقب می‌افتد. بااین‌حال کراس‌اوور اشکودا هنوز هم رانندگی بهتری نسبت به 5008 دارد و پیشرانهٔ آن‌هم قوی‌تر و ساکت‌تر است.

مقام سوم: پژو 5008

پژو 5008 در این رقابت آخر شد اما بااین‌حال بیشترین جذابیت را برای بسیاری از خریداران دارد. انتخاب این کراس‌اوور فرانسوی به اولویت‌های خریداران بستگی دارد. برای کسانی که خواهان خودرویی با تجهیزات ایمنی زیاد هستند و می‌خواهند با پولی که پرداخت می‌کنند بیشترین تجهیزات را دریافت کنند، پژو گزینهٔ مناسبی است اما باید توجه داشت که در این نسخه پیشرانهٔ کم‌توان و پرسروصدا و همین‌طور گیربکس دستی ناخوشایندی دارد.

مشخصات فنی

	سئات تاراکو	اشکودا کودیاک	پژو 5008
قیمت پایه	30,820 پوند	30,260 پوند	30,450 پوند
قیمت تست‌شده	30,820 پوند	30,260 پوند	32,905 پوند
پیشرانه	2 لیتری I4 توربودیزل	2 لیتری I4 توربودیزل	1.5 لیتری I4 توربودیزل
قدرت	150 اسب بخار	150 اسب بخار	130 اسب بخار
گشتاور	340 نیوتن متر	340 نیوتن متر	300 نیوتن متر
گیربکس	6 سرعته دستی	6 سرعته دستی	6 سرعته دستی
محور محرک	جلو	چهارچرخ	جلو
طول	4,735 میلی‌متر	4,697 میلی‌متر	4,641 میلی‌متر
فاصلهٔ محوری	2,790 میلی‌متر	2,791 میلی‌متر	2,840 میلی‌متر
وزن	1660 کیلوگرم	1693 کیلوگرم	1430 کیلوگرم
ظرفیت بکسل	2200 کیلوگرم	؟	1300 کیلوگرم
حجم صندوق بار	230/700/1775 لیتر	270/765/2005 لیتر	167/702/1940 لیتر
ظرفیت باک	58 لیتر	60 لیتر	56 لیتر
شتاب صفر تا 96	10.3 ثانیه	10.4 ثانیه	11.5 ثانیه
حداکثر سرعت	200 کیلومتر/ساعت	195 کیلومتر/ساعت	190 کیلومتر/ساعت
ترمز از 96 کیلومتر	35.9 متر	36.0 متر	36.3 متر
مصرف سوخت اعلامی	6.1 لیتر ترکیبی	6.8 لیتر ترکیبی	5.4 لیتر ترکیبی
مصرف سوخت آزمون	6.3 لیتر ترکیبی	5.7 لیتر ترکیبی	6.6 لیتر ترکیبی