سـاعی؛ سالخورده اما زیـبـا

همشهری آنلاین_معصومه حق جو: باید از اهالی محل و کسانی که این پارک درندشت برایشان مأوایی است دوستداشتنی درباره کم و کاستی‌های بوستان زیبا و منحصر به فرد ساعی بپرسم و درددل‌هایشان را با مسئولان شهرداری منطقه در میان بگذارم. برگ‌ها پیاده‌روهای عریض خیابان ولی‌عصر(عج) را فرش کرده و آفتاب بی‌رمق نخستین روز زمستانی از درختان سر به فلک کشیده ۶۵ ساله ساعی دست کشیده که به پارک می‌رسم.

حروف الفبا و مجسمه حیوانات

خانمی که گرمکن ورزشی به تن دارد روی یکی از نیمکت‌ها نشسته و نگاهش به رهگذران است. سلام می‌کنم و کنارش می‌نشینم. سر صحبت که باز می‌شود از زیبایی‌های درختان کهنسال پارک ساعی می‌گوید و کودکی‌هایش: «سال‌ها پیش، از طرف مدرسه برای یادگیری الفبا می‌آمدیم اینجا. ساعی یکی از قدیمی‌ترین پارک‌های تهران است. من از کودکی این حروف الفبا را که در قالب آثار حجمی اینجا و آنجا نصب شده‌اند، دیده‌ام. با خانواده و دوستان روی این نیمکت‌ها نشسته‌ام و نگاه‌های متحیر بچه‌های قد و نیم‌قد به مجسمه‌های حیوانات حالم را سر جا آورده. اما در طول سالیان همه این مجسمه‌ها و المان‌های حروف الفبا و نیمکت‌ها به مرور فرسوده شده‌اند و نیاز به نوسازی دارند.»
زهره تهرانی می‌گوید: «چند سال قبل که مادرم توان بیشتری داشت، صبح‌ها با هم برای ورزش از همین ورودی غربی وارد پارک می‌شدیم، ولی این روزها دیگر توان پایین و بالا آمدن از پله‌ها را ندارد. از طرفی نقاطی که وسایل ورزشی جانمایی شده فاصله زیادی با هم دارند و برای سالمندانی که در ضلع غربی ساکنند امکان استفاده از این وسایل وجود ندارد.»
تهرانی با بیان اینکه اگر آسانسور در ضلع غربی تعبیه می‌شد، افراد میانسال به‌راحتی می‌توانستند وارد پارک شوند، ادامه می‌دهد: «منزل ما در خیابان ولی‌عصر(عج) است. بنابراین، برایمان سخت است که از ورودی‌های دیگر وارد پارک شویم. شهرداری مسلماً قوانینی برای اصلاح ورودی‌ها و فضاهای سبز عمومی دارد که شهروندان از آن بی‌خبرند، ولی مطمئناً راهی برای رفع این قبیل مشکلات وجود دارد.»

سرپناه حیوانات

کمی آن طرف‌تر، مرد جوانی در حال غذا دادن به گربه‌هایی است که با وزش باد پاییزی در گوشه و کنار کز کرده‌اند.
او می‌گوید چند ماه است که در این منطقه ساکن شده و اغلب به پارک ساعی می‌آید. مجتبی طباطبایی اضافه می‌کند: «به حیوانات علاقه زیادی دارم. تا به حال چند تا از این گربه‌ها را که مریض شده بودند با هزینه خودم درمان کرده‌ام.»
او در حالی که آخرین بسته غذای مخصوص گربه‌ها را خالی می‌کند، پیشنهاد می‌دهد: «کاش شهرداری جایی برای نگهداری از این گربه‌ها در نظر بگیرد. اگر کسی ‌بانی شود و وسایل لازم را در اختیار من قرار بدهد، می‌توانم برای این گربه‌ها در گوشه‌ای از پارک جایی درست کنم تا در فصل سرد سال سرپناه داشته باشند.» طباطبایی می‌گوید: «شهرداری می‌تواند برای ساماندهی گربه‌ها از همین قفس‌های حیوانات که مدت‌هاست در پارک خالی مانده، استفاده کند.»

سایه‌روشن زمین بازی

راهم را به سمت زمین بازی بچه‌ها کج می‌کنم. هوا سردتر شده و تعداد افرادی که در پارک قدم می‌زنند کمتر. زمین بازی کم‌نور است.
مرد جوانی روی یکی از نیمکت‌های داخل محوطه نشسته و گاهی به گوشی همراهش و گاهی به فرزندش نگاه می‌کند که در حال بازی است. خودم را معرفی می‌کنم و نظرش را درباره پارک ساعی می‌پرسم. حامد حسنوند می‌گوید: «همین‌طور که می‌بینید، زمین بازی بچه‌ها نور کمی دارد. بیشتر نور این محوطه از سیستم روشنایی اطراف زمین اسکیت تأمین می‌شود. امشب هم زمین اسکیت تعطیل است و نور اینجا کم.» او از کوچک بودن تنها زمین بازی پارک گلایه دارد و می‌گوید مساحت زمین بازی در مقایسه با فضای پارک ساعی کوچک است: «در حال حاضر به علت شیوع کرونا محوطه بازی مثل قبل شلوغ نیست، ولی معمولاً پنجشنبه و جمعه که زمان اوج حضور خانواده‌هاست، فضای لازم برای بازی بچه‌ها وجود ندارد.»

کارتن‌خواب‌ یا معتاد متجاهر نداریم

معاون خدمات شهری و محیط‌زیست شهردار منطقه ۶ تهران درباره صحبت‌های شهروندان و مشکلات پارک ساعی می‌گوید: «شهرداری تهران باید بودجه‌ای بگیرد تا بتوانیم برای اصلاح و بازسازی شبکه‌های روشنایی پارک‌های منطقه اقدام کنیم. البته تاکنون برای تأمین روشنایی این پارک اقداماتی انجام شده است.»
علیرضا علی‌بخشی با بیان اینکه پارک‌هایی مثل ملت، لاله و ساعی جزئ پارک‌هایی هستند که بافت فرسوده دارند و چند سال یک‌ بار باید بهسازی و بازسازی شوند، ادامه می‌دهد: «پارک‌های فرامنطقه‌ای دیگر، مثل جمشیدیه و لاله و... هم نیازمند بهسازی معابر و نیمکت‌ها و المان‌ها و تأمین روشنایی هستند. به‌خصوص پارک ساعی که به علت قرار گرفتن در گودی و با فراز و نشیب‌هایی که دارد، نیازمند رسیدگی بیشتری است.»
معاون خدمات شهری و محیط‌زیست شهرداری منطقه ۶ تهران با اشاره به اینکه پارک ساعی مثل پارک‌های دیگر چندان با معضل کارتن‌خواب‌ها یا معتادان متجاهر روبه‌رو نیست، می‌گوید: «با این حال، اگر گشت نیروی انتظامی در پارک وجود داشته باشد، برای شهروندان حس امنیت ایجاد می‌کند، اما اجراییات منطقه یا شهرداری تهران نیرویی برای استقرار ندارند.»
علی‌بخشی به استقرار وسایل ورزشی در ۳ نقطه از پارک اشاره می‌کند و می‌افزاید: «در حال حاضر حدود ۱۰۰ وسیله ورزشی داریم که با توجه به وسعت ۱۲ هکتاری پارک کافی است و از سوی دیگر امکان توسعه زمین بازی در پارک ساعی وجود ندارد.» او در این‌باره توضیح می‌دهد: «یک زمین بازی داریم که در کنار زمین اسکیت قرار گرفته است. شهرداری نمی‌تواند فضای سبز را تخریب و به جای آن زمین بازی احداث کند.»
معاون خدمات شهری و محیط‌زیست منطقه ادامه می‌دهد: «بعضی شهروندان پیشنهاد تخریب معابر پارک را برای ایجاد زمین بازی می‌دهند که این هم عملی نیست. نمی‌توانیم معابر پارک را برای ایجاد زمین بازی تخریب کنیم. تنها اقدامی که عملی است اضافه کردن چند وسیله دیگر به زمین بازی است.»
به گفته علی‌بخشی، در ۳ نقطه از پارک، سرویس بهداشتی وجود دارد و در یک نقطه سرویس بهداشتی کاملاً بازسازی شده است. یکی از سرویس‌ها جنب زمین بازی است و یک ماه می‌شود که در دست تعمیر است.
پارک ساعی از بوستان‌های قدیمی تهران است که هنوز برای پایتخت‌نشینان به‌ویژه ساکنان میانسال منطقه ۶ بخشی از خاطرات و هویت شهری است. با توجه به قدمت این پارک، بهسازی و نوسازی تأسیسات برقی، مبلمان و المان‌های پارک، جانمایی وسایل ورزشی بیشتر و... مسلماً محیط مناسب‌تری برای شهروندان مهیا خواهد کرد.