درد خاص دارد شعرم

یک عالمه درد خاص دارد شعرم
در هر لغتش جناس دارد شعرم

صد حرف نگفته بر زبان قلمم
مانده ست ولی هراس دارد شعرم

بر دار کشیده جسم تبدارم را
شور و شعف قصاص دارد شعرم

افسوس که شهر ما پر از نامردی ست
صد چهره ی ناشناس دارد شعرم

عاشق شده و کمی حواسش پرت است
یک شاعر بی حواس دارد شعرم

برخیز و بگو ز حسرت مردم شهر
بی فایده انعکاس دارد شعرم

پیچیده میان شهر حرف شاعر
انگار که عطر یاس دارد شعرم

دیوانه بیا و جمع کن بازی را
بازیگر آس و پاس دارد شعرم

چون باغ غزل پر است از دلتنگی
من مطمئنم که داس دارد شعرم

در باغ انار ما ، گراز آمده است
یک عالمه اختلاس دارد شعرم