دار مکافات

دار مکافات
...........
من این دقایق تلخ و شیرین
را همواره دنبال کرده بودم
کلمه دار مکافات
همیشه مرا درفکر فرو می برد
به رهگذران تاریخ بشر
به دروغ های درون نسل‌های
گذشته و حال
و تا رسد به آینده گان
به کاخ های ویران شده در تمدنها
به اینکه دار مکافات واقعی است یا نه
خواب از چشمانم ربوده بود
سوالی از خود پرسیدم
آیا دار مکافات
فقط در راه کوردلان است
یا که همه مردم جهان هستی را
در بر خود می گیرد
این سوالات گاهی مرا
غمگین می کرد
گاهی هم در فکر فرو می رفتم
گاهی هم به راستی که نقص فنی در این
کلمه دار مکافات می بینم
چون آنکه در دلش جز صداقت
چیز دیگری یافت نمی شود را
دربه در کوچه پس کوچه های تلخ تاریخ می بینم
دیگری را هم ویرانگر و سنگدل
ولی در اوج قدرت و زور می بینم
به کاخ های به جای مانده
به رهگذران و پادشاهان و تاریخ نویسان
به آنچه که تا کنون گذشته بر دوران ها
به ویرانی ای که جرقه اش زده شده
به جنگهای صلیبی
که همچنان ادامه دارد
مرا با خودم درگیر کرده
دار مکافات
در کدامین سمت
در راه بشر
در کدامین زمان از تاریخ
به راستی کار خود را درست انجام داده
اگر تو می گویی این دلنوشته غلط است
دار مکافت اصل و درست است
پس چرا شاهی عادل بزیر کشیده می شود
در عوض نادان و جاهلی
بر تخت سلطنت می نشیند
چرا قربانیان در هر دوره ای بیشتر
از میان انسانهای بزرگ و پاک می باشد
تمامی حقوق و دارایی هایشان
طعمه تور ستمگران می شود
اگر ترازوی عدل و دادگری در میان
شهر ها و کوچه و بازار و محله ای
رواج داشت
اگر کلام نیک خداوند
که آرامش بخش دلهاست
در هر دوره ای از زمان ورد زبان ها بود
دیگر هیچ وقت جنگی نمیشد
کلام دار مکافت بر زبانی نمایان نمیشد
در تمام ادیان این همه به دروغ
خدایانی دروغین و بی ریشه پیدا نمیشد
جمعی در خلوتکده دلشان
از جانب گفته های کلام آسمانی خداوند
کتابها و قانون ها نوشته و ساخته اند
جمع دیگری هم باور کرده و دل
به آن جملات بسته اند
من اسی فکر می کنم
اگر ما انسانها
از هرنژاد وقومیتی
در چهارچوب قوانین طبیعت خداوند
راه برویم و در زندگی صادق باشیم
دیگر نیازی نخواهد بود
که با جمله
دار مکافات
یا خود را آرام کنیم
یا اینکه
فرار از دادن جوابش کنیم
خداوند همچون رگ گردن
به آدمی نزدیک است
اگر با او هم پیمان باشیم
حتی الف بای
دار مکافت را در هیچ کجای
ادبیات زندگی خود
پیدا نخواهیم کرد .....

.... از اسی.....