درانتظارماه..

در این حوالی..
در بین عبث ها
عدم ها..

ناگفته های پنهانیم
ریشه درآورده اند
جوانه زده اند و قد کشیده اند

دراین بازار بی سرانجامی..
دراین هیاهو..
این شورش غران وحشی
در بین تار موهای سپید شقیقه ات
منی افسوس کنان دست می کشد ازخود..

چه کسی گفت دوری ودوستی؟
تکه تکه ابر شدم
باران شدم
برف شدم
رعد شدم و
برخود زدم وسوختم
و تو
تا آسمان هفتم دوری..

آه ازین بازار
گرفتارو زار...
به دور هاله ی ماهت می گردم
تا شاید به وقت پریشانی
چهارده شوی
بتابی....