بهار خونین

بُووو اول نوروزنو چه جووونونه،دشته
(وقت و موسم بهار رسیده بود و ما چه جوانانی رعنایی داشتیم)

خه تِره توفنگهِ بزده یگ خیله را بکشته
(با تیر اسحله ها و آتش شان جمعیت زیادی از جوانان پرپر شدند )

در ماه بهار کر گز سوز سر خه تکو بدا
(همانطور که در فصل بهار درخت سر سبز گز با نسیم باد بهاری شاخه هایش تکان می‌خورد )

هجده تا شهید یگجانو پَنشتا تا جَوو بدا
( هجده شهید یکجا و پنج شهید در جای دیگر که همه جوان بودند این منطقه تقدیم کرد)



ای غیرت سیستو بودا در ملک دلیرو
از خُردیو کَلونیوو امنیته ایرو
( این همت و جوانمردی سیستانیان زبانزد بوده است که برای سرزمین ایران از پیر و جوان و خرد و کلان برای امنیت آن جان فدا هستند ) .

تقدیم به شهدای حادثه تروریستی چابهار و راسک و سراوان و همه شهدایی که در راه دفاع و از خاک این سرزمین جان خود را فدا کرده اند.
به قلم شاعر جوان سیستان میلاد کیخایی