امروز هم مثل هفتههای گذشته با قسمت دیگری از سری مطالب ماسل کارها که به تاریخچهٔ فورد موستانگ اختصاص دارد در خدمت شما هستیم. در قسمت قبلی بهطور کامل به تغییرات و تحولات نسل اول موستانگ تا سال 1970 پرداختیم و حالا ادامهٔ ماجرا را دنبال میکنیم. گفتیم که در سال 1971 نسل اول موستانگ آخرین فیسلیفت عمدهٔ خود را تجربه کرد که البته به عقیدهٔ برخی موجب کاهش ابهت و جذابیت آن شد. درهرحال طی این فیسلیفت تغییرات زیادی در موستانگ اعمال شده و بدنهٔ آن بهطور کامل تغییر کرد. این تغییرات شامل فرم کاملاً جدید دماغه با چراغها و جلوپنجرهٔ متفاوت، استایل جانبی جدید و نمای عقبی کاملاً جدید میشد که در آن چراغهای سهتکهٔ قبلی با نمونههای جدید یکتکه جایگزین شدند.
در این فیسلیفت بازهم طول موستانگ افزایش یافته و از 4.76 متر به 4.81 متر رسید. بهطورکلی پسازاین فیسلیفت ظاهر موستانگ تقریباً بهطور کامل نسبت به قبل متفاوت شده و هیچ شباهتی با سریهای اولیهٔ نسل اول نداشت؛ اما همزمان با این فیسلیفت، یعنی در سال 1971 تنوع مدلهای موستانگ بسیار کمتر از قبل شد زیرا همانطور که در قسمت قبل گفتیم، تولید مدلهای شلبی یک سال قبل یعنی در سال 1970 پایان یافت و مدلهای باس 302 و باس 429 هم در همان سال 1970 از خط تولید کنار رفتند. علاوه بر این، از سال 1971 مدل GT هم از خانوادهٔ موستانگ حذف شد.
Mustang 1971 Hardtop
بااینحال پس از این فیسلیفت مدل محبوب مک وان همچنان حفظ شده و با پیشرانههای قدرتمند، شکوه و ابهت موستانگ را حفظ کرده بود. این مدل در ظاهر با اسپویلر عقب، بالهٔ جلو، راهنماهای درون جلوپنجره، خطوط روی بدنه و کاپوت مشکیرنگ از دیگر مدلهای موستانگ متمایز شده و ظاهر جذابتری داشت. همچنین در سال 1971 کماکان پیشرانهٔ 7 لیتری V8 در دو نسخهٔ کبرا جت و سوپر کبرا جت بهعنوان قویترین پیشرانهٔ موستانگ برای مک وان هم ارائه میشد اما در سال 1971 با اعمال تغییراتی در این پیشرانه مانند افزایش حجم جزئی (از 428 اینچ به 429 اینچ مکعب)، قدرت آن در نسخهٔ سوپر کبرا جت به 375 اسب بخار رسید یعنی دقیقاً مشابه قدرت مدل باس 429 که تولید آن خاتمه یافته بود. بدین ترتیب در این سال قدرتمندترین نسخهٔ استاندارد و تولید انبوه موستانگ متولد شد. البته این موتور قدرتمند برای دیگر مدلهای موستانگ حتی مدل پایه هم ارائه میشد و صرفاً اختصاص به مک وان نداشت.
Mustang Mach 1 1971
دیگر موتورهای موستانگ در سال 1971 نیز شامل نمونههای 4.1 لیتری شش سیلندر خطی با 145 اسب بخار قدرت، 4.9 لیتری V8 با 210 اسب بخار قدرت و 5.1 لیتری V8 با قدرتی بین 240 تا 285 اسب بخار میشدند. همچنین در این سال موستانگ همچنان در سه مدل کوپهٔ هاردتاپ، کوپهٔ فستبک و کابریولت تولید میشد اما نام مدل فستبک به اسپرتروف (Sportsroof) تغییر یافت. نسخهٔ پایه در هر سه مدل هاردتاپ، اسپرتروف و کابریولت تولید میشد اما مدل مک وان صرفاً بهصورت اسپرتروف به تولید میرسید.
Mustang 1971 Sportsroof
بااینحال به خاطر کاهش تنوع شدید مدلهای موستانگ در سال 1971، فورد تصمیم گرفت یک مدل باس جدید را به خانوادهٔ موستانگ اضافه کند. البته برخلاف دو مدل باس قبلی، این نمونهٔ جدید هیچ ارتباطی با مسابقات نداشت و فورد صرفاً قصد داشت آنرا بهعنوان یک نسخهٔ اسپرت و عملکردی و بهمنظور افزایش تنوع به خانوادهٔ موستانگ اضافه کند. برای این مدل، همان پیشرانهٔ 351 اینچ مکعبی (5.1 لیتری) V8 در نظر گرفته شد که برای دیگر مدلهای موستانگ هم ارائه میشد و بدین ترتیب این مدل جدید، باس 351 نام گرفت؛ اما در این پیشرانه برای استفاده در باس 351 تغییراتی ایجاد شده که ازجملهٔ آنها میتوان به استفاده از کاربراتور متفاوت اشاره کرد. بدین ترتیب قدرت این موتور 5.7 لیتری از 285 اسب بخار در مدلهای معمولی به 330 اسب بخار در باس 351 رسید. البته این رقم اعلامی رسمی فورد بود و اندازهگیریها مستقل تا 380 اسب بخار را هم نشان میدادند.
درهرحال هرچند باس 351 از پیشرانهٔ کوچکتری نسبت به مک وان 429 استفاده میکرد اما به خاطر وزن کمتر، از لحاظ شتاب و سرعت کاملاً با مک وان برابری میکرد بهنحویکه میتوانست ظرف 5.9 ثانیه از صفر به سرعت 96 کیلومتر در ساعت دست پیدا کند. باس 351 در ظاهر اما تفاوت چندانی با مک وان نداشت و از همان المانهای ظاهری استفاده میکرد؛ بنابراین امکان تشخیص آن تنها از طریق نوشتهٔ Boss 351 روی گلگیرهای جلو وجود داشت. باس 351 اما تنها در همان سال 1971 به تولید رسید و در این یک سال مجموعاً تعداد 1806 دستگاه از آن ساخته شد.
Mustang Boss 351
در سال 1972 تغییرات ظاهری در موستانگ ایجاد نشد اما این موضع در بخش موتورها صدق نمیکرد زیرا در این سال به دلیل وضع قوانین آلایندگی جدید، پیشرانهٔ 7 لیتری V8 از لیست موتورهای موستانگ حذف شد. علاوه بر این، تولید مدل باس 351 نیز به خاطر همین قوانین خاتمه پیدا کرد. بدین ترتیب در سال 1972 قویترین پیشرانهٔ قابل سفارش برای موستانگ، موتور 5.1 لیتری V8 بود که البته قدرت آنهم نسبت به سال قبل کاهش یافته بود. این موتور که Cleveland نام داشت، در سال 1972 در دو نسخهٔ مختلف به نامهای CJ Q-Code و HO R-Code ارائه میشد که نمونهٔ اول 266 اسب بخار و دومی 275 اسب بخار قدرت داشت. علاوه بر این، در سال 1972 دیگر موتورهای موستانگ نیز به کاهش قدرت مبتلا شدند بهنحویکه قدرت پیشرانهٔ 4.1 لیتری پایه از 145 اسب بخار در سال 1971 به تنها 95 اسب بخار در سال 1972 رسید؛ بنابراین با حذف مدل باس 351 از خانوادهٔ موستانگ، حذف پیشرانهٔ 429 از لیست موتورهای آن و کاهش قدرت پیشرانهها، میتوان سال 1972 را آغاز دوران افول موستانگ دانست.
در سال 1973 در نمای جلویی موستانگ تغییراتی جزئی صورت گرفت که شامل عمودی شدن راهنماهای درون جلوپنجره و نصب قاب مربع شکلی به دور چراغهای جلو میشد. این آخرین تغییرات و آخرین سال تولید نسل اول موستانگ بود. در این سال بازهم اتفاق ناخوشایندی در موتورهای موستانگ رخ داد که آن حذف نسخهٔ HO R-Code پیشرانهٔ 5.1 لیتری بود؛ بنابراین حالا قویترین موتور این خودرو تنها 266 اسب بخار قدرت داشت. سپس آغاز بحران نفتی سال 1973 در اکتبر این سال، آخرین ضربه را بر پیکر نیمهجان نسل اول موستانگ وارد ساخته و بدین ترتیب تولید نسل اول این ماسل کار افسانهای پس از 9 سال پایان یافت.
در این مدت که نزدیک به یک دهه بود، موستانگ نسل یک طوفانی به پا کرد. پیشرانههای قدرتمند و حجیمی چون 7 لیتری V8، مدلهای بسیار متنوع مانند شلبی و باس، قدرتهایی نزدیک به 400 اسب بخار، استایل ظاهری جذاب و باابهت، همه و همه نسل اول موستانگ را به نسلی فوقالعاده و بهواقع تکرار نشدنی تبدیل کردند. طی این یک دهه، موستانگ فروشی خارقالعاده را تجربه کرد. تیراژ تولید این ماشین در سال 1964 از 121 هزار دستگاه آغاز شد و در سال 1966 به رقم فوقالعادهٔ 607 هزار دستگاه رسید که رکورد تولید موستانگ محسوب میشد اما در سالهای بعد روند تولید آن همواره سیر نزولی پیدا کرد بهنحویکه در آخرین سال تولید نسل اول یعنی سال 1973 به 134 هزار دستگاه رسید. البته یکی از علتهای مهم این موضوع عرضهٔ رقبای زیادی چون شورلت کامارو، دوج چلنجر و AMC جاولین بود که کاملاً به یکهتازی موستانگ در بخش ماسل کارها پایان دادند.
Mustang 1973
Mustang Mach 1 1973
درهرحال نسل اول موستانگ با تمام شکوه و عظمتش پس از نزدیک به یک دهه به پایان راه رسید. از این نسل درمجموع نزدیک به سه میلیون دستگاه به تولید رسید که رقم خارقالعادهای آنهم ظرف تنها 9 است؛ اما افسوس که با خاتمهٔ تولید نسل اول در سال 1973، دوران شکوه موستانگ نیز به پایان رسید و با معرفی نسل دوم در سال 1974، دوران افول این خودرو آغاز شد. هفتهٔ آینده تاریخچهٔ موستانگ را در نسل دوم پی خواهیم گرفت. روزهای تاریک و سیاه موستانگ در پیش است. با ما همراه باشید.