ایمان

من به هر لحظه و هر ثانیه ایمان دارم
چون که در کالبد سنگی خود جان دارم
ای کسانی که بر این زخم نمک پاشیدید
من خود از بحر چنین زخم نمکدان دارم
در تب حادثه از موج برون افتادم
مرغ دریایی ام و میل به توفان دارم
در دل غم زده ام یاد گلی در خواب است
بس کنید این همه فریاد که مهمان دارم
زخم هجران نچشیدید که عاشق باشید
ای عزیزان بخدا زخم ز هجران دارم
رنگ رخ باخته چون قلعه ی نیشابورم
بلخ ویران شده ام کینه ی غاآن دارم
گرچه از حادثه ی تلخ کویر آمده ام
سبزم وبوی خوش از زیره ی کرمان دارم
تاول و داغ و غم و درد مرا همزاد است
رود طقیان زده ام موج خروشان دارم‌
بس کنید این همه آزار مرا جایز نیست
ارمنی هستم یک قلب مسلمان دارم 1403 02 12
بلاک نیشابور