زرده ملیجه

1. إی إیه...دۊخانه
2. می جانه سیاباهاره زرده ملیجه
3. نۊ رۊز نۊ ساله بۊیٚ دئه مره نرسه
4. کَند ۊ کۊل ۊ کۊ کمرٚ خَفه جی مسته
5. وأنگیرهٚ تازه سانی رچ به رچ چیسته؟
6. کۊینه کۊینه کۊنه
7. لۊجین سۊ دچکه وینجه
8. دیل دأشتنه ناز نۊزِ إیسه
9. آلال مأرِی بشکاته زۊپهٚ چۊشمی هیسته
10. می دیله دَردِه جؤر بۊمأٚ دِ أندی أمبسته.
11. کلمأجین فَکه إیره،
12. إ کلأن سامۊنٚ سره
13. تأ سئب دارانٚ سره؛
14. نانجهٚ کٚتٚل بنیشتی
15. سیا باهار زمینٚ سر شخته جۊشی
16. تأ چۊشم کار کۊنه چی مئه ۊ شی.
17. إی دأیسنی گِرأکتی
18. اۊ تۊسانی پۊر زمتی
19. باهار سرٚ ور إیستأی
20. پئیز خاش لاچینی نمۊردی
21. وشنأی زمۊسان سرأگۊدی
22. بپپأٚ جوۊن زرده ملیجهٚ کؤره إیستأی؟

23 فروردین 1403 آسیابر سروده: بابک رضایی آسیابر

برگردان از گیلکی(دیلمی)به پارسی

گنجشک زرد

1. فریاد از روی حسرت و آرزو (نوستالژی).. صدا می زند
2. گنجشک زرد فروردینی نازنین من
3. دیگر عطر فرا رسیدن بهار به مشامم نمی رسد
4. تپه و پشته و کوه گردنه از در کمین خفتن مَست است
5. این پی در پی فقر خانه تازه به دل نمی نشیند از چیست؟
6. تردید دارد
7. روشنی پنجره خانه کاهگلی سماجت دارد
8. اکنون ناز و غمزه بردباری دارد
9. آن چشم مانند شکوفه شقایق باز شده است
10. دیگر دق دل سر ریز شده بی اندازه غلیظ است.
11. اینجا لانه آفت زده است
12. روی این مرز زمین های گندم و جو عدس کاری است
13. حتا روی درختان سیب ؛
14. آرزو بر روی چهار پایه چوبی نشسته است
15. روی زمین فروردین ماه شبنم سرد خشمگین است
16. چقدر مه و شبنم تا آنجا که قابل دیدن است، هست
17. این چند لحظه پیش در حال غَلت خوردن است
18. زمان زیادیست آن تابستان
19. برای مسلط شدن بر بهار است
20. آن باز پرنده لاغر پاییزی نمُرده است
21. زمستان را با گرسنگی سپری کرده است
22. مواظب باش ای گنجشک زرد زیبا، الان کجا هستی؟


23 فروردین 1403 آسیابر سروده: بابک رضایی آسیابر


پانوشت:
زرده ملیجه قطعه موسیقی هست که آفرینده آن زنده یاد محمد کیانی آسیابر بزرگ خاندان کیانی مشهور به محمد نی چی که نخستین بار با نی نواخته شده است اما زمانی که استاد ابوالحسن صبا از طرف استاد وزیری موسس مدرسهٔ صنایع ظریفه (شعبهٔ مدرسهٔ عالی موسیقی) در رشت بعنوان ریاست این مدرسه به ایشان واگذار شد طی بازدید ابوالحسن صبا از آسیابر و منطقه دیلمان در سال1306 خورشیدی و جمع آوری موسیقی بومی و فلکلور مشغول شد در این زمان با شنیدن نی استاد محمد نی چی پی به وجود مضرب های لنگ(طاق) در موسیقی در نی نوازی می شود چنان که استاد صباح گمان می کند محمد نی چی در ریتم لنگ در نی اشتباه می کند اما با تحقیق متوجه می شود مضرب های لنگ در نغمه های محلی به ویژه در نی استاد محمد نی چی اشتباه نبوده و از ویژگی آن است اما صباح با نوشتن نت زرده ملیجه و بوردیم نری این دو قطعه برای ویولون اقدام کرد و دو سال بعد قطعه زرده ملیجه را با ویولون باز نوازی انجام داد و به نام خود ضبط کردند.
و همچنین در دو بند سرود ای ایران آن را نواختند .
این کوتاهی تاریخی و عدم حفظ رعایت ادب هنری استاد ابوالحسن صباح باعث شد نام خالق این دو قطعه نی نوازی شده یعنی زنده یاد استاد محمد نی چی آسیابر در تاریخ موسیقی ایران پنهان بماند..
اگرچه حقیقت و راستی هیچگاه پنهان نمی شود و ازبین نمی رود.