نفسِ عشق

در هوای عشق تو مرا نمانده دگر نفسی
در دلم عشق تو منزل کرده نه هیچ کسی
مانده این آخرین نفس که‌ از آن ‌توست
دردِ عشق بینی و نیستی تو فریادرسی
حال که برای دلِ تنگ عاشقم تو طبیبی
لیلی عشقت میل تو دارد و تو نداری هوسی
در زندگیم طوفانی است از برای عشق تو
سیلاب عشق اندر چشم من و نداری احساسی
ز حال دلی که قند و شکر خور قفسی است
چه نیاز به عسلی که نیست گرد آن مگسی
در شبهای دلگیر تنهایی باز با رویای عشقت
عاشقی می کنم‌ و ندارم به هیچکسی حسی