به جز باور، کدام واژه و به جز توسعه کدام فرآیند، به جز خواستن کدام راهحل و به جز دانستن کدام امید
به جز آگاهی کدام رویکرد و به جز ایمان کدام روشنی را میتوان جست که راهگشای گذاری سخت و مداوم باشد.
در جهان امروز برای حضور در میدان رشد و ترقی هیچ مسیری به جز تلاش بیوقفه و هدفگذاری آگاهانه وجود ندارد و جوامع بدون یکپارچگی و بهرهمندی از نیروهای انسانی کارآمد و برنامهریزیهای دقیق و گامبهگام نخواهند توانست در عرصه توسعه پایدار موفق باقی بمانند
از این روست که در تمام نظریات توسعهمحور، اهمیت برنامهریزی و پایبندی به نظم و اطمینان به جامعه نخبگان یادآوری میشود.
اکنون بر ماست که همواره آگاه و همواره در حرکت باشیم.
اکنون بر ماست که آغاز دوباره را بازشناسیم، زیرا به جز باور، کدام واژه و به جز توسعه کدام فرآیند؛
به جز خواستن، کدام راهحل و به جز دانستن کدام امیدواری
به جز آگاهی کدام رویکرد و به جز ایمان کدام روشنی را میتوان جست که راهگشای گذاری سخت و مداوم باشد.