گل بنفشه

گل بنفشه

بعدها
که در باز شود سمت تو
نور از خطوط فصل می زند بیرون،
و من از محال خودم، می رویم.
بعدها دوست داشتن
گل بنفشه ای ست
که رسیده به دست ات

شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمی