موی سپید
دستانم بی تو چه سرد است ونگاهم زرد و تنم فرسوده وموهایم چند صباحی است به کشورمرگ نزدیک شده وبرف زمستان بخودش دیده رنج ازدست دادنت چه بسا طاقت فرسا بود
دستانم بی تو چه سرد است
ونگاهم زرد و
تنم فرسوده
وموهایم چند صباحی است به کشورمرگ نزدیک شده
وبرف زمستان بخودش دیده
رنج ازدست دادنت چه بسا طاقت فرسا بود
ونگاهم زرد و
تنم فرسوده
وموهایم چند صباحی است به کشورمرگ نزدیک شده
وبرف زمستان بخودش دیده
رنج ازدست دادنت چه بسا طاقت فرسا بود