جاده

جاده بی تو پر ِ از هول وهراس است عزیز
با تو لبریز ز بوی گل یاس است عزیز

وقت دوری ز تو و عطر نَفَس ها و تنت
یاد تو بر تن من مثل لباس است عزیز

از نبود تو و آغوش تو بر هم ریزم
جنگ این درد همان رزم حماس است عزیز

لحظه ی اوج‌ وصال تو پس از آن دوری
چشم‌ و‌ گوشم به در و با تو شناس است عزیز

من و دل کندن ِاز عشق تو در این دوران
حکم ِدیوانگی و شِبه ِ قیاس است عزیز

با همه مشکل و بی خوابی و حسرت اما
باز دربست ِتو این هوش و حواس است عزیز

تا تو را دارم و این نعمت عشقم باقی است
کار من در همه ی عمر سپاس است عزیز

فریما محمودی