شعرنو
مرا کشت به مهر
مهر آمد و بی مهر مرا کشت به مهر همراه دلش کینه به دل کشت به مهر یخ بسته دلی سنگ دلش نیز شکست نیمی گل من نیم دگر هشت به مهر با احترام تقدیم به نگاه...
شعرنو
آرزو
هی حلقه آرزو به در کوفته ام هی بی جواب پشت درها نشسته ام هیچ چیز حال مرا خوب نمی کند تاوان آرزوهای فلج هم نمی شود دیگر چه سود بعد غروبم طلوع کردنت...
شعرنو
نقش ما در چیست
نقش ما در چیست............. زندگی ما همانند بازیچه ای در دستان زمان است گاهی بر روی باد و گاه بر آب و یا که بر آتش است گاهی هم خاموش یا که سرکش است...
شعرنو
ابلیس
ای با دگران دوست این بود رفاقت خالی شده از عشق گرفتار رذالت هر چند که آزاد ولی اوج گناهی آزاد دروغین طرفدار اسارت کی گفت که در باور من باز عزیزی...
شعرنو
سکوت آتشی
و چشمت می کند مست و خرابم نشانم ده بگو راه ثوابم خیالم روز و شب در گیر یادت چه زیبا با دو چشمت کرده عادت تو ای خورشید زیبای بهارم برایت روز و شب در...
شعرنو
با علی رازی.......
مکه در ماه رجب یکبار دیگر جان گرفت همدم و همراز احمد را شبی دامان گرفت از درون کعبه نوری رو بسوی آسمان کز شعاعش نور تا عرش خدا جولان گرفت فاطمه در...
شعرنو
امیدِ همیشه سبز
غم نخور این بادِ بلوا گر برازندهِ برگهایِ بلورینِ ما نیست زیرا بدعتی ست بی بلوغ که بختِ خود را به برائتِ بیدِ تناورِ ما تنیده است غم نخور این تازنده...
شعرنو
کاش میشد...
کاش میشد لحظه ای با دلم خلوت کنم از نگاه واز شُکوه و از صدایت بادلم صحبت کنم کاش میشد لحظه ها را در بغل انباشت کرد در سکوت و در فراق برداشت کرد کاش...
شعرنو
بازی کثیف
در مرز باریک تزویر و رندی ، مانده ام... پایمال انسانیت یا جَلد بودن...؟ واقعا مرددم... مرز بین نامردی و زرنگی را ، نه دیگر نمی‌فهمم... تفاوت میان...
شعرنو
(:(باز هم شب شد):) 2
به نام خالق هستی باز هم شب شد شب هنگام غم دیرینه یاد کرد مرا بی آنکه پرسد کجا بودم انگار ماه هم زین غم آشکار آگاه بود زیبا تر از همیشه می‌درخشید و...
شعرنو
لاک پشت
یک جا هم تمام می شود اشتیاق آدم حوصله اش مثل دیگ بزرگ خانه مادربزرگ سر می رود لاک پشت کرختی می شود که مدام به لاکش پناه می برد از صداها و آدم ها در...
شعرنو
دریای خون
یارِ ما رفت و دگر یادی ز ما حتّٰی نکرد پشتِ سر حتّی نگاهی بر منِ تنها نکرد... آه‌ازین بختِ سیاهی‌که گریبان‌گیرِ من عاقبت رحمی بر این دیوانهٔ شیدا...
شعرنو
پریماه
عشق من ،میان رویاها گاه مثل یک پری ماهی روزها یاد تو دلچسب شب بسان قرص زیبایی می نشینی میان خاطر و آغوش گرم میگیرم تو را بغلم تا که دلنشین تو گزدم...
شعرنو
چه کردی
جمعی به تو مشغول وُ هَم از خود به کنارند ای یار چه کردی که چنین مست و خمارند زان وقت شدم حضرت دلدار دچارت انگار که مرغان دل آرام ندارند چون باز شود...
شعرنو
متهم
اگر بیائی و پایم ز مچ قلم بکنی گمان مکن بتوان روی بنده کم بکنی ز هر گناه بدورم فقط توانی من به جرم عاشقی و عشق متهم بکنی کبوتر دل من برگ سبز زیتون...
شعرنو
دیدگاه
این زمان که اراده‌ی سوسوی مکرر یک شبتاب در کار آبستن ستون‌های بیشتر برای نیافتادن آسمان‌هاست عبور از چه اندازه میلاد خشک جاده‌های تاریکی برای رسیدن...
شعرنو
قیمت دل
قیمت این دل چند؟ بچه که بودم می فروختم به آب نباتی به لبخند لب رود به خواب صبح به شعر باران اما الان... قیمت این دل چند؟ به بازار زر گران ببر به زر...
شعرنو
باد صبا 121
باد صبا شدی که براهی کشانیم مگذار مر ابه خویش که بر آهی نشانیم بنشین برابرم ای دل وبکش غنجر غمت اما میان تردید انتخاب چو کاهی نگردانیم امید همچنان...
شعرنو
همدرد پرنده....
همدردِ پرنده... همسنگِ تمامِ عاشقان، مجنونم همداغِ تمامِ لاله ها دلخونم همرنگِ دو ذلفِ یار،گشته روزم همدوشِ غم وغصه درین گردونم همنایِ تمامِ بلبلانِ...
شعرنو
روز وصل
عاقبت این راز و این اسرارها فاش شد در پرده پندارها صف شکستن عاقبت عشاق ها تا که دیدن حلقه دیدارها زان که بر خون خودش غلطید و رفت وین که آمد در میان...
شعرنو
دل سوخته
عاشق شده بودم که صبا، سخره گرفت هی عاشق شده ویلان جهان است ،جهانش تقصیر ندارد دل پرخون جوان ها یک روز شوم غرق درآن بحر روانش هرکس که شود، از ته دل...
شعرنو
کلاف عشق
دور سرم پیچ کمی از کلاف عشق چون میشود همیشه به قلبم اضافه عشق از قصه های عاشق و معشوق خوانده ام صد دل پریش عشق و سری هم کلافه... عشق بی بهره است و...
شعرنو
چشم آشوب
وقتی گره می‌خورد قلبم با نگاهت من ماندم و یک هفت خانی، تا نگهات در منزل چشمم که دنیا بود ناچیز شد خیره، چشم آشوب و شد غوغا نگاهت حالا درنگی مات بر...
شعرنو
گل مست
ای گل سرمست بهاران که به ناز می خندی بر شاخساران حالیا دلم به حال تو می سوزد خبر نداری از گردش دوران که چو فردا در پیچ و تاب باد گلبرگت شود پریشان...
شعرنو
بغض فروخفته
بغض فرو خفته شاید این مرتبه یادت نرود باز آئی روی این کلبه متروکه به پرواز آئی غصه را از دل افسروده ما هم ببری با همان خنده زیباتر از اعجاز آیی...
